Verbum

й,

1. Адзінаццатая літара беларускага алфавіта, якая называецца «і кароткае».

2. Зычны гук, звонкі, сярэднеязычны, фрыкатыўны.

йеменец,

гл. йеменцы.

йеменка,

гл. йеменцы.

йеменскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Йемена. Йеменскі народ. Йеменская кава. Йеменская нафта.

йеменцы, ‑аў; адз. йеменец, ‑нца, м.; йеменка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. йеменкі, ‑нак; ж.

Насельніцтва Йемена, якое складаецца з арабаў.