янта́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
янта́р | |
янтару́ | |
янтару́ | |
янта́р | |
янтаро́м | |
янтары́ |
Крыніцы:
янта́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
янта́р | |
янтару́ | |
янтару́ | |
янта́р | |
янтаро́м | |
янтары́ |
Крыніцы:
янта́рны
прыметнік, адносны
янта́рны | янта́рная | янта́рнае | янта́рныя | |
янта́рнага | янта́рнай янта́рнае |
янта́рнага | янта́рных | |
янта́рнаму | янта́рнай | янта́рнаму | янта́рным | |
янта́рны ( янта́рнага ( |
янта́рную | янта́рнае | янта́рныя ( янта́рных ( |
|
янта́рным | янта́рнай янта́рнаю |
янта́рным | янта́рнымі | |
янта́рным | янта́рнай | янта́рным | янта́рных |
Крыніцы:
Янта́рны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Янта́рны | |
Янта́рнага | |
Янта́рнаму | |
Янта́рны | |
Янта́рным | |
Янта́рным |