Ю́та
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ю́та | |
Ю́ты | |
Ю́це | |
Ю́ту | |
Ю́тай Ю́таю |
|
Ю́це |
Ю́та
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ю́та | |
Ю́ты | |
Ю́це | |
Ю́ту | |
Ю́тай Ю́таю |
|
Ю́це |
ю́тавы
прыметнік, адносны
ю́тавы | ю́тавая | ю́тавае | ю́тавыя | |
ю́тавага | ю́тавай ю́тавае |
ю́тавага | ю́тавых | |
ю́таваму | ю́тавай | ю́таваму | ю́тавым | |
ю́тавы ( ю́тавага ( |
ю́тавую | ю́тавае | ю́тавыя ( ю́тавых ( |
|
ю́тавым | ю́тавай ю́таваю |
ю́тавым | ю́тавымі | |
ю́тавым | ю́тавай | ю́тавым | ю́тавых |
Крыніцы: