сю́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сю́канне | |
сю́кання | |
сю́канню | |
сю́канне | |
сю́каннем | |
сю́канні |
Крыніцы:
сю́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сю́канне | |
сю́кання | |
сю́канню | |
сю́канне | |
сю́каннем | |
сю́канні |
Крыніцы:
сю́кацца
‘мачыцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
сю́каюся | сю́каемся | |
сю́каешся | сю́каецеся | |
сю́каецца | сю́каюцца | |
Прошлы час | ||
сю́каўся | сю́каліся | |
сю́калася | ||
сю́калася | ||
Загадны лад | ||
сю́кайся | сю́кайцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
сю́каючыся |
Крыніцы:
сю́каць
‘мачыцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
сю́каю | сю́каем | |
сю́каеш | сю́каеце | |
сю́кае | сю́каюць | |
Прошлы час | ||
сю́каў | сю́калі | |
сю́кала | ||
сю́кала | ||
Загадны лад | ||
сю́кай | сю́кайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
сю́каючы |
Крыніцы: