Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
кр

пё́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пё́равы пё́равая пё́равае пё́равыя
Р. пё́равага пё́равай
пё́равае		 пё́равага пё́равых
Д. пё́раваму пё́равай пё́раваму пё́равым
В. пё́равы (неадуш.)
пё́равага (адуш.)		 пё́равую пё́равае пё́равыя (неадуш.)
пё́равых (адуш.)
Т. пё́равым пё́равай
пё́раваю		 пё́равым пё́равымі
М. пё́равым пё́равай пё́равым пё́равых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

пё́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пё́рка пё́ркі
Р. пё́рка пё́рак
Д. пё́рку пё́ркам
В. пё́рка пё́ркі
Т. пё́ркам пё́ркамі
М. пё́рку пё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

пё́рыста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пё́рыста пё́рысцей -

пё́рысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пё́рысты пё́рыстая пё́рыстае пё́рыстыя
Р. пё́рыстага пё́рыстай
пё́рыстае		 пё́рыстага пё́рыстых
Д. пё́рыстаму пё́рыстай пё́рыстаму пё́рыстым
В. пё́рысты
пё́рыстага		 пё́рыстую пё́рыстае пё́рыстыя
Т. пё́рыстым пё́рыстай
пё́рыстаю		 пё́рыстым пё́рыстымі
М. пё́рыстым пё́рыстай пё́рыстым пё́рыстых