пы́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пы́шка |
пы́шкі |
Р. |
пы́шкі |
пы́шак |
Д. |
пы́шцы |
пы́шкам |
В. |
пы́шку |
пы́шкі |
Т. |
пы́шкай пы́шкаю |
пы́шкамі |
М. |
пы́шцы |
пы́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Пышкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пышкі́ |
Р. |
Пышко́ў |
Д. |
Пышка́м |
В. |
Пышкі́ |
Т. |
Пышка́мі |
М. |
Пышка́х |
пышлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пышлі́васць |
Р. |
пышлі́васці |
Д. |
пышлі́васці |
В. |
пышлі́васць |
Т. |
пышлі́васцю |
М. |
пышлі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пы́шна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Пы́шна |
Р. |
Пы́шна |
Д. |
Пы́шну |
В. |
Пы́шна |
Т. |
Пы́шнам |
М. |
Пы́шне |
пы́шна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пы́шна |
пышне́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.