пшы́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пшы́к | |
пшы́ку | |
пшы́ку | |
пшы́к | |
пшы́кам | |
пшы́ку |
Крыніцы:
пшы́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пшы́к | |
пшы́ку | |
пшы́ку | |
пшы́к | |
пшы́кам | |
пшы́ку |
Крыніцы:
пшы́к
выклічнік
Крыніцы:
пшы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пшы́канне | |
пшы́кання | |
пшы́канню | |
пшы́канне | |
пшы́каннем | |
пшы́канні |
Крыніцы:
пшы́каўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
пшы́каўка | пшы́каўкі | |
пшы́каўкі | пшы́кавак | |
пшы́каўцы | пшы́каўкам | |
пшы́каўку | пшы́каўкі | |
пшы́каўкай пшы́каўкаю |
пшы́каўкамі | |
пшы́каўцы | пшы́каўках |
Крыніцы:
пшы́каць
‘шыпець на каго-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
пшы́каю | пшы́каем | |
пшы́каеш | пшы́каеце | |
пшы́кае | пшы́каюць | |
Прошлы час | ||
пшы́каў | пшы́калі | |
пшы́кала | ||
пшы́кала | ||
Загадны лад | ||
пшы́кай | пшы́кайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
пшы́каючы |
Крыніцы:
пшы́кнуць
‘прашыпець на каго-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пшы́кну | пшы́кнем | |
пшы́кнеш | пшы́кнеце | |
пшы́кне | пшы́кнуць | |
Прошлы час | ||
пшы́кнуў | пшы́кнулі | |
пшы́кнула | ||
пшы́кнула | ||
Загадны лад | ||
пшы́кні | пшы́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
пшы́кнуўшы |
Крыніцы: