Verbum

анлайнавы слоўнік

О́рлавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

о́рлеўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	о́рлеўскі	о́рлеўская	о́рлеўскае	о́рлеўскія
Р.	о́рлеўскага	о́рлеўскай о́рлеўскае	о́рлеўскага	о́рлеўскіх
Д.	о́рлеўскаму	о́рлеўскай	о́рлеўскаму	о́рлеўскім
В.	о́рлеўскі (неадуш.) о́рлеўскага (адуш.)	о́рлеўскую	о́рлеўскае	о́рлеўскія (неадуш.) о́рлеўскіх (адуш.)
Т.	о́рлеўскім	о́рлеўскай о́рлеўскаю	о́рлеўскім	о́рлеўскімі
М.	о́рлеўскім	о́рлеўскай	о́рлеўскім	о́рлеўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

О́рлі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

О́рля

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне