о́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| о́канне | |
| о́кання | |
| о́канню | |
| о́канне | |
| о́каннем | |
| о́канні |
Крыніцы:
о́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| о́канне | |
| о́кання | |
| о́канню | |
| о́канне | |
| о́каннем | |
| о́канні |
Крыніцы:
о́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| о́каю | о́каем | |
| о́каеш | о́каеце | |
| о́кае | о́каюць | |
| Прошлы час | ||
| о́каў | о́калі | |
| о́кала | ||
| о́кала | ||
| Загадны лад | ||
| о́кай | о́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| о́каючы | ||
Крыніцы:
о́каючы
прыметнік, адносны
| о́каючы | о́каючая | о́каючае | о́каючыя | |
| о́каючага | о́каючай о́каючае |
о́каючага | о́каючых | |
| о́каючаму | о́каючай | о́каючаму | о́каючым | |
| о́каючы ( о́каючага ( |
о́каючую | о́каючае | о́каючыя ( о́каючых ( |
|
| о́каючым | о́каючай о́каючаю |
о́каючым | о́каючымі | |
| о́каючым | о́каючай | о́каючым | о́каючых | |
Крыніцы:
о́каючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
| о́каючы | о́каючая | о́каючае | о́каючыя | |
| о́каючага | о́каючай о́каючае |
о́каючага | о́каючых | |
| о́каючаму | о́каючай | о́каючаму | о́каючым | |
| о́каючы ( о́каючага ( |
о́каючую | о́каючае | о́каючыя ( о́каючых ( |
|
| о́каючым | о́каючай о́каючаю |
о́каючым | о́каючымі | |
| о́каючым | о́каючай | о́каючым | о́каючых | |
Крыніцы: