Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдклмнрстц-

Ну́рава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ну́рава
Р. Ну́рава
Д. Ну́раву
В. Ну́рава
Т. Ну́равам
М. Ну́раве

Нурвя́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нурвя́нцы
Р. Нурвя́нцаў
Д. Нурвя́нцам
В. Нурвя́нцы
Т. Нурвя́нцамі
М. Нурвя́нцах

Нурвя́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нурвя́ны
Р. Нурвя́н
Нурвя́наў
Д. Нурвя́нам
В. Нурвя́ны
Т. Нурвя́намі
М. Нурвя́нах

нурэ́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нурэ́кскі нурэ́кская нурэ́кскае нурэ́кскія
Р. нурэ́кскага нурэ́кскай
нурэ́кскае		 нурэ́кскага нурэ́кскіх
Д. нурэ́кскаму нурэ́кскай нурэ́кскаму нурэ́кскім
В. нурэ́кскі (неадуш.)
нурэ́кскага (адуш.)		 нурэ́кскую нурэ́кскае нурэ́кскія (неадуш.)
нурэ́кскіх (адуш.)
Т. нурэ́кскім нурэ́кскай
нурэ́кскаю		 нурэ́кскім нурэ́кскімі
М. нурэ́кскім нурэ́кскай нурэ́кскім нурэ́кскіх

Крыніцы: piskunou2012.

нурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нурэ́нне
Р. нурэ́ння
Д. нурэ́нню
В. нурэ́нне
Т. нурэ́ннем
М. нурэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.