ксё́ндз
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ксё́ндз | ксяндзы́ | |
| ксяндза́ | ксяндзо́ў | |
| ксяндзу́ | ксяндза́м | |
| ксяндза́ | ксяндзо́ў | |
| ксяндзо́м | ксяндза́мі | |
| ксяндзу́ | ксяндза́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніКсё́ндзаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ксё́ндзаўшчына | |
| Ксё́ндзаўшчыны | |
| Ксё́ндзаўшчыне | |
| Ксё́ндзаўшчыну | |
| Ксё́ндзаўшчынай Ксё́ндзаўшчынаю |
|
| Ксё́ндзаўшчыне |