жа́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жа́р | |
| жа́ру | |
| жа́ру | |
| жа́р | |
| жа́рам | |
| жары́ |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніжара́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| жара́ | |
| жары́ | |
| жары́ | |
| жару́ | |
| жаро́й жаро́ю |
|
| жары́ |
Крыніцы:
жарабава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| жарабу́ю | жарабу́ем | |
| жарабу́еш | жарабу́еце | |
| жарабу́е | жарабу́юць | |
| Прошлы час | ||
| жарабава́ў | жарабава́лі | |
| жарабава́ла | ||
| жарабава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| жарабу́й | жарабу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| жарабу́ючы | ||
Крыніцы:
жарабе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| жарабе́нне | |
| жарабе́ння | |
| жарабе́нню | |
| жарабе́нне | |
| жарабе́ннем | |
| жарабе́нні |
Крыніцы:
жарабе́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жарабе́ц | жарабцы́ | |
| жарабца́ | жарабцо́ў | |
| жарабцу́ | жарабца́м | |
| жарабца́ | жарабцо́ў | |
| жарабцо́м | жарабца́мі | |
| жарабцы́ | жарабца́х |
Крыніцы:
жарабё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
| жарабё́ | жарабя́ты | |
| жарабя́ці | жарабя́т | |
| жарабя́ці | жарабя́там | |
| жарабё́ | жарабя́т | |
| жарабём | жарабя́тамі | |
| жарабя́ці | жарабя́тах |
Крыніцы:
жараб’ё́вачны
прыметнік, адносны
| жараб’ё́вачны | жараб’ё́вачная | жараб’ё́вачнае | жараб’ё́вачныя | |
| жараб’ё́вачнага | жараб’ё́вачнай жараб’ё́вачнае |
жараб’ё́вачнага | жараб’ё́вачных | |
| жараб’ё́вачнаму | жараб’ё́вачнай | жараб’ё́вачнаму | жараб’ё́вачным | |
| жараб’ё́вачны ( жараб’ё́вачнага ( |
жараб’ё́вачную | жараб’ё́вачнае | жараб’ё́вачныя ( жараб’ё́вачных ( |
|
| жараб’ё́вачным | жараб’ё́вачнай жараб’ё́вачнаю |
жараб’ё́вачным | жараб’ё́вачнымі | |
| жараб’ё́вачным | жараб’ё́вачнай | жараб’ё́вачным | жараб’ё́вачных | |
Крыніцы:
жараб’ё́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| жараб’ё́ўка | жараб’ё́ўкі | |
| жараб’ё́ўкі | жараб’ё́вак | |
| жараб’ё́ўцы | жараб’ё́ўкам | |
| жараб’ё́ўку | жараб’ё́ўкі | |
| жараб’ё́ўкай жараб’ё́ўкаю |
жараб’ё́ўкамі | |
| жараб’ё́ўцы | жараб’ё́ўках |
Крыніцы:
жараб’ё́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жараб’ё́ўшчык | жараб’ё́ўшчыкі | |
| жараб’ё́ўшчыка | жараб’ё́ўшчыкаў | |
| жараб’ё́ўшчыку | жараб’ё́ўшчыкам | |
| жараб’ё́ўшчыка | жараб’ё́ўшчыкаў | |
| жараб’ё́ўшчыкам | жараб’ё́ўшчыкамі | |
| жараб’ё́ўшчыку | жараб’ё́ўшчыках |
Крыніцы:
Жарабіко́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Жарабіко́ва | |
| Жарабіко́ва | |
| Жарабіко́ву | |
| Жарабіко́ва | |
| Жарабіко́вам | |
| Жарабіко́ве |