жараб’ё́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
жараб’ё́ўшчык | жараб’ё́ўшчыкі | |
жараб’ё́ўшчыка | жараб’ё́ўшчыкаў | |
жараб’ё́ўшчыку | жараб’ё́ўшчыкам | |
жараб’ё́ўшчыка | жараб’ё́ўшчыкаў | |
жараб’ё́ўшчыкам | жараб’ё́ўшчыкамі | |
жараб’ё́ўшчыку | жараб’ё́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)