прыда́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыда́дзены |
прыда́дзеная |
прыда́дзенае |
прыда́дзеныя |
| Р. |
прыда́дзенага |
прыда́дзенай прыда́дзенае |
прыда́дзенага |
прыда́дзеных |
| Д. |
прыда́дзенаму |
прыда́дзенай |
прыда́дзенаму |
прыда́дзеным |
| В. |
прыда́дзены (неадуш.) прыда́дзенага (адуш.) |
прыда́дзеную |
прыда́дзенае |
прыда́дзеныя (неадуш.) прыда́дзеных (адуш.) |
| Т. |
прыда́дзеным |
прыда́дзенай прыда́дзенаю |
прыда́дзеным |
прыда́дзенымі |
| М. |
прыда́дзеным |
прыда́дзенай |
прыда́дзеным |
прыда́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыда́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыда́дзены |
прыда́дзеная |
прыда́дзенае |
прыда́дзеныя |
| Р. |
прыда́дзенага |
прыда́дзенай прыда́дзенае |
прыда́дзенага |
прыда́дзеных |
| Д. |
прыда́дзенаму |
прыда́дзенай |
прыда́дзенаму |
прыда́дзеным |
| В. |
прыда́дзены (неадуш.) прыда́дзенага (адуш.) |
прыда́дзеную |
прыда́дзенае |
прыда́дзеныя (неадуш.) прыда́дзеных (адуш.) |
| Т. |
прыда́дзеным |
прыда́дзенай прыда́дзенаю |
прыда́дзеным |
прыда́дзенымі |
| М. |
прыда́дзеным |
прыда́дзенай |
прыда́дзеным |
прыда́дзеных |
Кароткая форма: прыда́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыдало́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыдало́нне |
прыдало́нні |
| Р. |
прыдало́ння |
прыдало́нняў |
| Д. |
прыдало́нню |
прыдало́нням |
| В. |
прыдало́нне |
прыдало́нні |
| Т. |
прыдало́ннем |
прыдало́ннямі |
| М. |
прыдало́нні |
прыдало́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыда́нае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
прыда́нае |
| Р. |
прыда́нага |
| Д. |
прыда́наму |
| В. |
прыда́нае |
| Т. |
прыда́ным |
| М. |
прыда́ным |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
прыда́начка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыда́начка |
прыда́начкі |
| Р. |
прыда́начкі |
прыда́начак |
| Д. |
прыда́начцы |
прыда́начкам |
| В. |
прыда́начку |
прыда́начак |
| Т. |
прыда́начкай прыда́начкаю |
прыда́начкамі |
| М. |
прыда́начцы |
прыда́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыда́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыда́нка |
прыда́нкі |
| Р. |
прыда́нкі |
прыда́нак |
| Д. |
прыда́нцы |
прыда́нкам |
| В. |
прыда́нку |
прыда́нак |
| Т. |
прыда́нкай прыда́нкаю |
прыда́нкамі |
| М. |
прыда́нцы |
прыда́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Прыда́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Прыда́нцы |
| Р. |
Прыда́нцаў |
| Д. |
Прыда́нцам |
| В. |
Прыда́нцы |
| Т. |
Прыда́нцамі |
| М. |
Прыда́нцах |
прыда́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыда́ны |
прыда́ная |
прыда́нае |
прыда́ныя |
| Р. |
прыда́нага |
прыда́най прыда́нае |
прыда́нага |
прыда́ных |
| Д. |
прыда́наму |
прыда́най |
прыда́наму |
прыда́ным |
| В. |
прыда́ны (неадуш.) прыда́нага (адуш.) |
прыда́ную |
прыда́нае |
прыда́ныя (неадуш.) прыда́ных (адуш.) |
| Т. |
прыда́ным |
прыда́най прыда́наю |
прыда́ным |
прыда́нымі |
| М. |
прыда́ным |
прыда́най |
прыда́ным |
прыда́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.