прыдало́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыдало́нне | прыдало́нні | |
| прыдало́ння | прыдало́нняў | |
| прыдало́нню | прыдало́нням | |
| прыдало́нне | прыдало́нні | |
| прыдало́ннем | прыдало́ннямі | |
| прыдало́нні | прыдало́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)