бясшпо́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бясшпо́начны |
бясшпо́начная |
бясшпо́начнае |
бясшпо́начныя |
| Р. |
бясшпо́начнага |
бясшпо́начнай бясшпо́начнае |
бясшпо́начнага |
бясшпо́начных |
| Д. |
бясшпо́начнаму |
бясшпо́начнай |
бясшпо́начнаму |
бясшпо́начным |
| В. |
бясшпо́начны (неадуш.) бясшпо́начнага (адуш.) |
бясшпо́начную |
бясшпо́начнае |
бясшпо́начныя (неадуш.) бясшпо́начных (адуш.) |
| Т. |
бясшпо́начным |
бясшпо́начнай бясшпо́начнаю |
бясшпо́начным |
бясшпо́начнымі |
| М. |
бясшпо́начным |
бясшпо́начнай |
бясшпо́начным |
бясшпо́начных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бясшта́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бясшта́нік |
бясшта́нікі |
| Р. |
бясшта́ніка |
бясшта́нікаў |
| Д. |
бясшта́ніку |
бясшта́нікам |
| В. |
бясшта́ніка |
бясшта́нікаў |
| Т. |
бясшта́нікам |
бясшта́нікамі |
| М. |
бясшта́ніку |
бясшта́ніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бясшу́мка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бясшу́мка |
бясшу́мкі |
| Р. |
бясшу́мкі |
бясшу́мак |
| Д. |
бясшу́мцы |
бясшу́мкам |
| В. |
бясшу́мку |
бясшу́мкі |
| Т. |
бясшу́мкай бясшу́мкаю |
бясшу́мкамі |
| М. |
бясшу́мцы |
бясшу́мках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бясшу́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бясшу́мна |
бясшу́мней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бясшу́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бясшу́мнасць |
| Р. |
бясшу́мнасці |
| Д. |
бясшу́мнасці |
| В. |
бясшу́мнасць |
| Т. |
бясшу́мнасцю |
| М. |
бясшу́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бясшу́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бясшу́мны |
бясшу́мная |
бясшу́мнае |
бясшу́мныя |
| Р. |
бясшу́мнага |
бясшу́мнай бясшу́мнае |
бясшу́мнага |
бясшу́мных |
| Д. |
бясшу́мнаму |
бясшу́мнай |
бясшу́мнаму |
бясшу́мным |
| В. |
бясшу́мны (неадуш.) бясшу́мнага (адуш.) |
бясшу́мную |
бясшу́мнае |
бясшу́мныя (неадуш.) бясшу́мных (адуш.) |
| Т. |
бясшу́мным |
бясшу́мнай бясшу́мнаю |
бясшу́мным |
бясшу́мнымі |
| М. |
бясшу́мным |
бясшу́мнай |
бясшу́мным |
бясшу́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бясшча́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бясшча́сце |
| Р. |
бясшча́сця |
| Д. |
бясшча́сцю |
| В. |
бясшча́сце |
| Т. |
бясшча́сцем |
| М. |
бясшча́сці |
Крыніцы:
piskunou2012.