бясшпо́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бясшпо́начны бясшпо́начная бясшпо́начнае бясшпо́начныя
Р. бясшпо́начнага бясшпо́начнай
бясшпо́начнае		 бясшпо́начнага бясшпо́начных
Д. бясшпо́начнаму бясшпо́начнай бясшпо́начнаму бясшпо́начным
В. бясшпо́начны (неадуш.)
бясшпо́начнага (адуш.)		 бясшпо́начную бясшпо́начнае бясшпо́начныя (неадуш.)
бясшпо́начных (адуш.)
Т. бясшпо́начным бясшпо́начнай
бясшпо́начнаю		 бясшпо́начным бясшпо́начнымі
М. бясшпо́начным бясшпо́начнай бясшпо́начным бясшпо́начных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)