бясшу́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бясшу́мка бясшу́мкі
Р. бясшу́мкі бясшу́мак
Д. бясшу́мцы бясшу́мкам
В. бясшу́мку бясшу́мкі
Т. бясшу́мкай
бясшу́мкаю		 бясшу́мкамі
М. бясшу́мцы бясшу́мках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)