Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

прагназі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагназі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	прагназі́стка	прагназі́сткі
Р.	прагназі́сткі	прагназі́стак
Д.	прагназі́стцы	прагназі́сткам
В.	прагназі́стку	прагназі́стак
Т.	прагназі́сткай прагназі́сткаю	прагназі́сткамі
М.	прагназі́стцы	прагназі́стках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

прагнаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прагна́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прагна́ны	прагна́ная	прагна́нае	прагна́ныя
Р.	прагна́нага	прагна́най прагна́нае	прагна́нага	прагна́ных
Д.	прагна́наму	прагна́най	прагна́наму	прагна́ным
В.	прагна́ны (неадуш.) прагна́нага (адуш.)	прагна́ную	прагна́нае	прагна́ныя (неадуш.) прагна́ных (адуш.)
Т.	прагна́ным	прагна́най прагна́наю	прагна́ным	прагна́нымі
М.	прагна́ным	прагна́най	прагна́ным	прагна́ных

Крыніцы: piskunou2012.

прагна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прагна́ны	прагна́ная	прагна́нае	прагна́ныя
Р.	прагна́нага	прагна́най прагна́нае	прагна́нага	прагна́ных
Д.	прагна́наму	прагна́най	прагна́наму	прагна́ным
В.	прагна́ны (неадуш.) прагна́нага (адуш.)	прагна́ную	прагна́нае	прагна́ныя (неадуш.) прагна́ных (адуш.)
Т.	прагна́ным	прагна́най прагна́наю	прагна́ным	прагна́нымі
М.	прагна́ным	прагна́най	прагна́ным	прагна́ных

Кароткая форма: прагна́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прагнасты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прагнасты́чны	прагнасты́чная	прагнасты́чнае	прагнасты́чныя
Р.	прагнасты́чнага	прагнасты́чнай прагнасты́чнае	прагнасты́чнага	прагнасты́чных
Д.	прагнасты́чнаму	прагнасты́чнай	прагнасты́чнаму	прагнасты́чным
В.	прагнасты́чны (неадуш.) прагнасты́чнага (адуш.)	прагнасты́чную	прагнасты́чнае	прагнасты́чныя (неадуш.) прагнасты́чных (адуш.)
Т.	прагнасты́чным	прагнасты́чнай прагнасты́чнаю	прагнасты́чным	прагнасты́чнымі
М.	прагнасты́чным	прагнасты́чнай	прагнасты́чным	прагнасты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пра́гнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагнаты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прагнаты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прагнаты́чны	прагнаты́чная	прагнаты́чнае	прагнаты́чныя
Р.	прагнаты́чнага	прагнаты́чнай прагнаты́чнае	прагнаты́чнага	прагнаты́чных
Д.	прагнаты́чнаму	прагнаты́чнай	прагнаты́чнаму	прагнаты́чным
В.	прагнаты́чны (неадуш.) прагнаты́чнага (адуш.)	прагнаты́чную	прагнаты́чнае	прагнаты́чныя (неадуш.) прагнаты́чных (адуш.)
Т.	прагнаты́чным	прагнаты́чнай прагнаты́чнаю	прагнаты́чным	прагнаты́чнымі
М.	прагнаты́чным	прагнаты́чнай	прагнаты́чным	прагнаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

прагнаты́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum