прагнаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагнаю́ прагно́ім
2-я ас. прагно́іш прагно́іце
3-я ас. прагно́іць прагно́яць
Прошлы час
м. прагнаі́ў прагнаі́лі
ж. прагнаі́ла
н. прагнаі́ла
Загадны лад
2-я ас. прагнаі́ прагнаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагнаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)