вы́рашчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́рашчаны |
вы́рашчаная |
вы́рашчанае |
вы́рашчаныя |
| Р. |
вы́рашчанага |
вы́рашчанай вы́рашчанае |
вы́рашчанага |
вы́рашчаных |
| Д. |
вы́рашчанаму |
вы́рашчанай |
вы́рашчанаму |
вы́рашчаным |
| В. |
вы́рашчаны (неадуш.) вы́рашчанага (адуш.) |
вы́рашчаную |
вы́рашчанае |
вы́рашчаныя (неадуш.) вы́рашчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́рашчаным |
вы́рашчанай вы́рашчанаю |
вы́рашчаным |
вы́рашчанымі |
| М. |
вы́рашчаным |
вы́рашчанай |
вы́рашчаным |
вы́рашчаных |
Кароткая форма: вы́рашчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́рашыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́рашыцца |
вы́рашацца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́рашыўся |
вы́рашыліся |
| ж. |
вы́рашылася |
| н. |
вы́рашылася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́рашыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́рашу |
вы́рашым |
| 2-я ас. |
вы́рашыш |
вы́рашыце |
| 3-я ас. |
вы́рашыць |
вы́рашаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́рашыў |
вы́рашылі |
| ж. |
вы́рашыла |
| н. |
вы́рашыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́рашы |
вы́рашыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́рашыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вырашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вырашэ́нне |
| Р. |
вырашэ́ння |
| Д. |
вырашэ́нню |
| В. |
вырашэ́нне |
| Т. |
вырашэ́ннем |
| М. |
вырашэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́рванасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вы́рванасць |
| Р. |
вы́рванасці |
| Д. |
вы́рванасці |
| В. |
вы́рванасць |
| Т. |
вы́рванасцю |
| М. |
вы́рванасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́рваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́рваны |
вы́рваная |
вы́рванае |
вы́рваныя |
| Р. |
вы́рванага |
вы́рванай вы́рванае |
вы́рванага |
вы́рваных |
| Д. |
вы́рванаму |
вы́рванай |
вы́рванаму |
вы́рваным |
| В. |
вы́рваны (неадуш.) вы́рванага (адуш.) |
вы́рваную |
вы́рванае |
вы́рваныя (неадуш.) вы́рваных (адуш.) |
| Т. |
вы́рваным |
вы́рванай вы́рванаю |
вы́рваным |
вы́рванымі |
| М. |
вы́рваным |
вы́рванай |
вы́рваным |
вы́рваных |
Кароткая форма: вы́рвана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́рвас
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́рвас |
вы́рвасы |
| Р. |
вы́рваса |
вы́рвасаў |
| Д. |
вы́рвасу |
вы́рвасам |
| В. |
вы́рваса |
вы́рвасаў |
| Т. |
вы́рвасам |
вы́рвасамі |
| М. |
вы́рвасе |
вы́рвасах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́рвацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́рвуся |
вы́рвемся |
| 2-я ас. |
вы́рвешся |
вы́рвецеся |
| 3-я ас. |
вы́рвецца |
вы́рвуцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́рваўся |
вы́рваліся |
| ж. |
вы́рвалася |
| н. |
вы́рвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́рвіся |
вы́рвіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́рваўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́рваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́рву |
вы́рвем |
| 2-я ас. |
вы́рвеш |
вы́рвеце |
| 3-я ас. |
вы́рве |
вы́рвуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́рваў |
вы́рвалі |
| ж. |
вы́рвала |
| н. |
вы́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́рві |
вы́рвіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́рваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.