вы́рачыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́рачу |
вы́рачым |
| 2-я ас. |
вы́рачыш |
вы́рачыце |
| 3-я ас. |
вы́рачыць |
вы́рачаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́рачыў |
вы́рачылі |
| ж. |
вы́рачыла |
| н. |
вы́рачыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́рачы |
вы́рачыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́рачыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вырачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вырачэ́нне |
| Р. |
вырачэ́ння |
| Д. |
вырачэ́нню |
| В. |
вырачэ́нне |
| Т. |
вырачэ́ннем |
| М. |
вырачэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выраша́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выраша́льнасць |
| Р. |
выраша́льнасці |
| Д. |
выраша́льнасці |
| В. |
выраша́льнасць |
| Т. |
выраша́льнасцю |
| М. |
выраша́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
выраша́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выраша́льнік |
выраша́льнікі |
| Р. |
выраша́льніка |
выраша́льнікаў |
| Д. |
выраша́льніку |
выраша́льнікам |
| В. |
выраша́льніка |
выраша́льнікаў |
| Т. |
выраша́льнікам |
выраша́льнікамі |
| М. |
выраша́льніку |
выраша́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
выраша́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выраша́льны |
выраша́льная |
выраша́льнае |
выраша́льныя |
| Р. |
выраша́льнага |
выраша́льнай выраша́льнае |
выраша́льнага |
выраша́льных |
| Д. |
выраша́льнаму |
выраша́льнай |
выраша́льнаму |
выраша́льным |
| В. |
выраша́льны (неадуш.) выраша́льнага (адуш.) |
выраша́льную |
выраша́льнае |
выраша́льныя (неадуш.) выраша́льных (адуш.) |
| Т. |
выраша́льным |
выраша́льнай выраша́льнаю |
выраша́льным |
выраша́льнымі |
| М. |
выраша́льным |
выраша́льнай |
выраша́льным |
выраша́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́рашаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́рашаны |
вы́рашаная |
вы́рашанае |
вы́рашаныя |
| Р. |
вы́рашанага |
вы́рашанай вы́рашанае |
вы́рашанага |
вы́рашаных |
| Д. |
вы́рашанаму |
вы́рашанай |
вы́рашанаму |
вы́рашаным |
| В. |
вы́рашаны (неадуш.) вы́рашанага (адуш.) |
вы́рашаную |
вы́рашанае |
вы́рашаныя (неадуш.) вы́рашаных (адуш.) |
| Т. |
вы́рашаным |
вы́рашанай вы́рашанаю |
вы́рашаным |
вы́рашанымі |
| М. |
вы́рашаным |
вы́рашанай |
вы́рашаным |
вы́рашаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́рашаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́рашаны |
вы́рашаная |
вы́рашанае |
вы́рашаныя |
| Р. |
вы́рашанага |
вы́рашанай вы́рашанае |
вы́рашанага |
вы́рашаных |
| Д. |
вы́рашанаму |
вы́рашанай |
вы́рашанаму |
вы́рашаным |
| В. |
вы́рашаны (неадуш.) вы́рашанага (адуш.) |
вы́рашаную |
вы́рашанае |
вы́рашаныя (неадуш.) вы́рашаных (адуш.) |
| Т. |
вы́рашаным |
вы́рашанай вы́рашанаю |
вы́рашаным |
вы́рашанымі |
| М. |
вы́рашаным |
вы́рашанай |
вы́рашаным |
вы́рашаных |
Кароткая форма: вы́рашана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выраша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выраша́ецца |
выраша́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
выраша́ўся |
выраша́ліся |
| ж. |
выраша́лася |
| н. |
выраша́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выраша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выраша́ю |
выраша́ем |
| 2-я ас. |
выраша́еш |
выраша́еце |
| 3-я ас. |
выраша́е |
выраша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выраша́ў |
выраша́лі |
| ж. |
выраша́ла |
| н. |
выраша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выраша́й |
выраша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выраша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́рашчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́рашчаны |
вы́рашчаная |
вы́рашчанае |
вы́рашчаныя |
| Р. |
вы́рашчанага |
вы́рашчанай вы́рашчанае |
вы́рашчанага |
вы́рашчаных |
| Д. |
вы́рашчанаму |
вы́рашчанай |
вы́рашчанаму |
вы́рашчаным |
| В. |
вы́рашчаны (неадуш.) вы́рашчанага (адуш.) |
вы́рашчаную |
вы́рашчанае |
вы́рашчаныя (неадуш.) вы́рашчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́рашчаным |
вы́рашчанай вы́рашчанаю |
вы́рашчаным |
вы́рашчанымі |
| М. |
вы́рашчаным |
вы́рашчанай |
вы́рашчаным |
вы́рашчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.