Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

мянта́шачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянта́шачны мянта́шачная мянта́шачнае мянта́шачныя
Р. мянта́шачнага мянта́шачнай
мянта́шачнае		 мянта́шачнага мянта́шачных
Д. мянта́шачнаму мянта́шачнай мянта́шачнаму мянта́шачным
В. мянта́шачны мянта́шачную мянта́шачнае мянта́шачныя
мянта́шачных
Т. мянта́шачным мянта́шачнай
мянта́шачнаю		 мянта́шачным мянта́шачнымі
М. мянта́шачным мянта́шачнай мянта́шачным мянта́шачных

Крыніцы: tsblm1996.

мянта́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мянта́шка мянта́шкі
Р. мянта́шкі мянта́шак
Д. мянта́шцы мянта́шкам
В. мянта́шку мянта́шкі
Т. мянта́шкай
мянта́шкаю		 мянта́шкамі
М. мянта́шцы мянта́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мянта́шыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мянта́шу мянта́шым
2-я ас. мянта́шыш мянта́шыце
3-я ас. мянта́шыць мянта́шаць
Прошлы час
м. мянта́шыў мянта́шылі
ж. мянта́шыла
н. мянта́шыла
Загадны лад
2-я ас. мянта́ш мянта́шце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мянта́шачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мянто́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянто́ўскі мянто́ўская мянто́ўскае мянто́ўскія
Р. мянто́ўскага мянто́ўскай
мянто́ўскае		 мянто́ўскага мянто́ўскіх
Д. мянто́ўскаму мянто́ўскай мянто́ўскаму мянто́ўскім
В. мянто́ўскі (неадуш.)
мянто́ўскага (адуш.)		 мянто́ўскую мянто́ўскае мянто́ўскія (неадуш.)
мянто́ўскіх (адуш.)
Т. мянто́ўскім мянто́ўскай
мянто́ўскаю		 мянто́ўскім мянто́ўскімі
М. мянто́ўскім мянто́ўскай мянто́ўскім мянто́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

мянту́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мянту́з ментузы́
Р. ментуза́ ментузо́ў
Д. ментузу́ ментуза́м
В. ментуза́ ментузо́ў
Т. ментузо́м ментуза́мі
М. ментузе́ ментуза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мянту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мянту́шка мянту́шкі
Р. мянту́шкі мянту́шак
Д. мянту́шцы мянту́шкам
В. мянту́шку мянту́шкі
Т. мянту́шкай
мянту́шкаю		 мянту́шкамі
М. мянту́шцы мянту́шках

Крыніцы: piskunou2012.

мяну́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мяну́шка мяну́шкі
Р. мяну́шкі мяну́шак
Д. мяну́шцы мяну́шкам
В. мяну́шку мяну́шкі
Т. мяну́шкай
мяну́шкаю		 мяну́шкамі
М. мяну́шцы мяну́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мянці́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мянчу́ ме́нцім
2-я ас. ме́нціш ме́нціце
3-я ас. ме́нціць ме́нцяць
Прошлы час
м. мянці́ў мянці́лі
ж. мянці́ла
н. мянці́ла
Загадны лад
2-я ас. мянці́ мянці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ме́нцячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мянькі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мянькі́
Р. Мянько́ў
Д. Мянька́м
В. Мянькі́
Т. Мянька́мі
М. Мянька́х

мянько́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянько́вы мянько́вая мянько́вае мянько́выя
Р. мянько́вага мянько́вай
мянько́вае		 мянько́вага мянько́вых
Д. мянько́ваму мянько́вай мянько́ваму мянько́вым
В. мянько́вы (неадуш.)
мянько́вага (адуш.)		 мянько́вую мянько́вае мянько́выя (неадуш.)
мянько́вых (адуш.)
Т. мянько́вым мянько́вай
мянько́ваю		 мянько́вым мянько́вымі
М. мянько́вым мянько́вай мянько́вым мянько́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.