Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

мя́мля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мя́мля мя́млі
Р. мя́млі мя́мляў
Д. мя́млі мя́млям
В. мя́млю мя́мляў
Т. мя́мляй
мя́мляю		 мя́млямі
М. мя́млі мя́млях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мя́мля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мя́мля мя́млі
Р. мя́млі мя́мляў
Д. мя́млю мя́млям
В. мя́млю мя́мляў
Т. мя́млем мя́млямі
М. мя́млю мя́млях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мянё́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мянё́к мянькі́
Р. мянька́ мянько́ў
Д. мяньку́ мянька́м
В. мянька́ мянько́ў
Т. мянько́м мянька́мі
М. мяньку́ мянька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мянё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянё́ны мянё́ная мянё́нае мянё́ныя
Р. мянё́нага мянё́най
мянё́нае		 мянё́нага мянё́ных
Д. мянё́наму мянё́най мянё́наму мянё́ным
В. мянё́ны (неадуш.)
мянё́нага (адуш.)		 мянё́ную мянё́нае мянё́ныя (неадуш.)
мянё́ных (адуш.)
Т. мянё́ным мянё́най
мянё́наю		 мянё́ным мянё́нымі
М. мянё́ным мянё́най мянё́ным мянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

мянё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянё́ны мянё́ная мянё́нае мянё́ныя
Р. мянё́нага мянё́най
мянё́нае		 мянё́нага мянё́ных
Д. мянё́наму мянё́най мянё́наму мянё́ным
В. мянё́ны (неадуш.)
мянё́нага (адуш.)		 мянё́ную мянё́нае мянё́ныя (неадуш.)
мянё́ных (адуш.)
Т. мянё́ным мянё́най
мянё́наю		 мянё́ным мянё́нымі
М. мянё́ным мянё́най мянё́ным мянё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

мяні́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мяні́ннік мяні́ннікі
Р. мяні́нніка мяні́ннікаў
Д. мяні́нніку мяні́ннікам
В. мяні́нніка мяні́ннікаў
Т. мяні́ннікам мяні́ннікамі
М. мяні́нніку мяні́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Мяні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мяні́ца
Р. Мяні́цы
Д. Мяні́цы
В. Мяні́цу
Т. Мяні́цай
Мяні́цаю
М. Мяні́цы

М’я́нма

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. М’я́нма
Р. М’я́нмы
Д. М’я́нме
В. М’я́нму
Т. М’я́нмай
М’я́нмаю
М. М’я́нме

м’янма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. м’янма́нскі м’янма́нская м’янма́нскае м’янма́нскія
Р. м’янма́нскага м’янма́нскай
м’янма́нскае		 м’янма́нскага м’янма́нскіх
Д. м’янма́нскаму м’янма́нскай м’янма́нскаму м’янма́нскім
В. м’янма́нскі (неадуш.)
м’янма́нскага (адуш.)		 м’янма́нскую м’янма́нскае м’янма́нскія (неадуш.)
м’янма́нскіх (адуш.)
Т. м’янма́нскім м’янма́нскай
м’янма́нскаю		 м’янма́нскім м’янма́нскімі
М. м’янма́нскім м’янма́нскай м’янма́нскім м’янма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

мяно́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяно́ўны мяно́ўная мяно́ўнае мяно́ўныя
Р. мяно́ўнага мяно́ўнай
мяно́ўнае		 мяно́ўнага мяно́ўных
Д. мяно́ўнаму мяно́ўнай мяно́ўнаму мяно́ўным
В. мяно́ўны (неадуш.)
мяно́ўнага (адуш.)		 мяно́ўную мяно́ўнае мяно́ўныя (неадуш.)
мяно́ўных (адуш.)
Т. мяно́ўным мяно́ўнай
мяно́ўнаю		 мяно́ўным мяно́ўнымі
М. мяно́ўным мяно́ўнай мяно́ўным мяно́ўных

Крыніцы: piskunou2012.