хвалява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			хвалява́нне | 
			хвалява́нні | 
			
		
			| Р. | 
			хвалява́ння | 
			хвалява́нняў | 
			
		
			| Д. | 
			хвалява́нню | 
			хвалява́нням | 
			
		
			| В. | 
			хвалява́нне | 
			хвалява́нні | 
			
		
			| Т. | 
			хвалява́ннем | 
			хвалява́ннямі | 
			
		
			| М. | 
			хвалява́нні | 
			хвалява́ннях | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
хвалява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			хвалю́юся | 
			хвалю́емся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			хвалю́ешся | 
			хвалю́ецеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			хвалю́ецца | 
			хвалю́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			хвалява́ўся | 
			хвалява́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			хвалява́лася | 
		
		
			| н. | 
			хвалява́лася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			хвалю́йся | 
			хвалю́йцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			хвалю́ючыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
хвалява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			хвалю́ю | 
			хвалю́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			хвалю́еш | 
			хвалю́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			хвалю́е | 
			хвалю́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			хвалява́ў | 
			хвалява́лі | 
		
		
			| ж. | 
			хвалява́ла | 
		
		
			| н. | 
			хвалява́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			хвалю́й | 
			хвалю́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			хвалю́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
Хваляві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Хваляві́чы | 
			
		
			| Р. | 
			Хваляві́ч Хваляві́чаў | 
			
		
			| Д. | 
			Хваляві́чам | 
			
		
			| В. | 
			Хваляві́чы | 
			
		
			| Т. | 
			Хваляві́чамі | 
			
		
			| М. | 
			Хваляві́чах | 
			
		
 
	
хваляво́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			хваляво́д | 
			хваляво́ды | 
			
		
			| Р. | 
			хваляво́да | 
			хваляво́даў | 
			
		
			| Д. | 
			хваляво́ду | 
			хваляво́дам | 
			
		
			| В. | 
			хваляво́д | 
			хваляво́ды | 
			
		
			| Т. | 
			хваляво́дам | 
			хваляво́дамі | 
			
		
			| М. | 
			хваляво́дзе | 
			хваляво́дах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
хваляво́дны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			хваляво́дны | 
					хваляво́дная | 
					хваляво́днае | 
					хваляво́дныя | 
					
		
			| Р. | 
			хваляво́днага | 
					хваляво́днай хваляво́днае | 
					хваляво́днага | 
					хваляво́дных | 
					
		
			| Д. | 
			хваляво́днаму | 
					хваляво́днай | 
					хваляво́днаму | 
					хваляво́дным | 
					
		
			| В. | 
			хваляво́дны (неадуш.) хваляво́днага (адуш.) | 
					хваляво́дную | 
					хваляво́днае | 
					хваляво́дныя (неадуш.) хваляво́дных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			хваляво́дным | 
					хваляво́днай хваляво́днаю | 
					хваляво́дным | 
					хваляво́днымі | 
					
		
			| М. | 
			хваляво́дным | 
					хваляво́днай | 
					хваляво́дным | 
					хваляво́дных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.
хвалягра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			хвалягра́ма | 
			хвалягра́мы | 
			
		
			| Р. | 
			хвалягра́мы | 
			хвалягра́м | 
			
		
			| Д. | 
			хвалягра́ме | 
			хвалягра́мам | 
			
		
			| В. | 
			хвалягра́му | 
			хвалягра́мы | 
			
		
			| Т. | 
			хвалягра́май хвалягра́маю | 
			хвалягра́мамі | 
			
		
			| М. | 
			хвалягра́ме | 
			хвалягра́мах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
хвалягра́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			хвалягра́ф | 
			хвалягра́фы | 
			
		
			| Р. | 
			хвалягра́фа | 
			хвалягра́фаў | 
			
		
			| Д. | 
			хвалягра́фу | 
			хвалягра́фам | 
			
		
			| В. | 
			хвалягра́ф | 
			хвалягра́фы | 
			
		
			| Т. | 
			хвалягра́фам | 
			хвалягра́фамі | 
			
		
			| М. | 
			хвалягра́фе | 
			хвалягра́фах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.