хвалява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
хвалява́нне | хвалява́нні | |
хвалява́ння | хвалява́нняў | |
хвалява́нню | хвалява́нням | |
хвалява́нне | хвалява́нні | |
хвалява́ннем | хвалява́ннямі | |
хвалява́нні | хвалява́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)