спатка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спатка́ны |
спатка́ная |
спатка́нае |
спатка́ныя |
Р. |
спатка́нага |
спатка́най спатка́нае |
спатка́нага |
спатка́ных |
Д. |
спатка́наму |
спатка́най |
спатка́наму |
спатка́ным |
В. |
спатка́ны (неадуш.) спатка́нага (адуш.) |
спатка́ную |
спатка́нае |
спатка́ныя (неадуш.) спатка́ных (адуш.) |
Т. |
спатка́ным |
спатка́най спатка́наю |
спатка́ным |
спатка́нымі |
М. |
спатка́ным |
спатка́най |
спатка́ным |
спатка́ных |
Кароткая форма: спатка́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спатка́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спатка́юся |
спатка́емся |
2-я ас. |
спатка́ешся |
спатка́ецеся |
3-я ас. |
спатка́ецца |
спатка́юцца |
Прошлы час |
м. |
спатка́ўся |
спатка́ліся |
ж. |
спатка́лася |
н. |
спатка́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спатка́йся |
спатка́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спатка́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спатка́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спатка́ю |
спатка́ем |
2-я ас. |
спатка́еш |
спатка́еце |
3-я ас. |
спатка́е |
спатка́юць |
Прошлы час |
м. |
спатка́ў |
спатка́лі |
ж. |
спатка́ла |
н. |
спатка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спатка́й |
спатка́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спатка́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спа́ткі
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спатне́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спатне́ласць |
Р. |
спатне́ласці |
Д. |
спатне́ласці |
В. |
спатне́ласць |
Т. |
спатне́ласцю |
М. |
спатне́ласці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спатне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спатне́лы |
спатне́лая |
спатне́лае |
спатне́лыя |
Р. |
спатне́лага |
спатне́лай спатне́лае |
спатне́лага |
спатне́лых |
Д. |
спатне́ламу |
спатне́лай |
спатне́ламу |
спатне́лым |
В. |
спатне́лы (неадуш.) спатне́лага (адуш.) |
спатне́лую |
спатне́лае |
спатне́лыя (неадуш.) спатне́лых (адуш.) |
Т. |
спатне́лым |
спатне́лай спатне́лаю |
спатне́лым |
спатне́лымі |
М. |
спатне́лым |
спатне́лай |
спатне́лым |
спатне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спатне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спатне́ю |
спатне́ем |
2-я ас. |
спатне́еш |
спатне́еце |
3-я ас. |
спатне́е |
спатне́юць |
Прошлы час |
м. |
спатне́ў |
спатне́лі |
ж. |
спатне́ла |
н. |
спатне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спатне́й |
спатне́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спатне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спато́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спато́ленне |
Р. |
спато́лення |
Д. |
спато́ленню |
В. |
спато́ленне |
Т. |
спато́леннем |
М. |
спато́ленні |
Крыніцы:
piskunou2012.