фасо́ніць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
фасо́ню |
фасо́нім |
2-я ас. |
фасо́ніш |
фасо́ніце |
3-я ас. |
фасо́ніць |
фасо́няць |
Прошлы час |
м. |
фасо́ніў |
фасо́нілі |
ж. |
фасо́ніла |
н. |
фасо́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
фасо́нь |
фасо́ньце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
фасо́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фасо́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
фасо́нна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
фасонналіце́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фасонналіце́йны |
фасонналіце́йная |
фасонналіце́йнае |
фасонналіце́йныя |
Р. |
фасонналіце́йнага |
фасонналіце́йнай фасонналіце́йнае |
фасонналіце́йнага |
фасонналіце́йных |
Д. |
фасонналіце́йнаму |
фасонналіце́йнай |
фасонналіце́йнаму |
фасонналіце́йным |
В. |
фасонналіце́йны фасонналіце́йнага |
фасонналіце́йную |
фасонналіце́йнае |
фасонналіце́йныя |
Т. |
фасонналіце́йным |
фасонналіце́йнай фасонналіце́йнаю |
фасонналіце́йным |
фасонналіце́йнымі |
М. |
фасонналіце́йным |
фасонналіце́йнай |
фасонналіце́йным |
фасонналіце́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фасо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фасо́нны |
фасо́нная |
фасо́ннае |
фасо́нныя |
Р. |
фасо́ннага |
фасо́ннай фасо́ннае |
фасо́ннага |
фасо́нных |
Д. |
фасо́ннаму |
фасо́ннай |
фасо́ннаму |
фасо́нным |
В. |
фасо́нны (неадуш.) фасо́ннага (адуш.) |
фасо́нную |
фасо́ннае |
фасо́нныя (неадуш.) фасо́нных (адуш.) |
Т. |
фасо́нным |
фасо́ннай фасо́ннаю |
фасо́нным |
фасо́ннымі |
М. |
фасо́нным |
фасо́ннай |
фасо́нным |
фасо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фасо́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фасо́нчык |
Р. |
фасо́нчыку |
Д. |
фасо́нчыку |
В. |
фасо́нчык |
Т. |
фасо́нчыкам |
М. |
фасо́нчыку |
Крыніцы:
piskunou2012.
фасо́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фасо́ншчык |
фасо́ншчыкі |
Р. |
фасо́ншчыка |
фасо́ншчыкаў |
Д. |
фасо́ншчыку |
фасо́ншчыкам |
В. |
фасо́ншчыка |
фасо́ншчыкаў |
Т. |
фасо́ншчыкам |
фасо́ншчыкамі |
М. |
фасо́ншчыку |
фасо́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фасо́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фасо́ншчыца |
фасо́ншчыцы |
Р. |
фасо́ншчыцы |
фасо́ншчыц |
Д. |
фасо́ншчыцы |
фасо́ншчыцам |
В. |
фасо́ншчыцу |
фасо́ншчыц |
Т. |
фасо́ншчыцай фасо́ншчыцаю |
фасо́ншчыцамі |
М. |
фасо́ншчыцы |
фасо́ншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.