Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гетэрацы́кл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гетэрацы́кл	гетэрацы́клы
Р.	гетэрацы́кла	гетэрацы́клаў
Д.	гетэрацы́клу	гетэрацы́клам
В.	гетэрацы́кл	гетэрацы́клы
Т.	гетэрацы́клам	гетэрацы́кламі
М.	гетэрацы́кле	гетэрацы́клах

Крыніцы: piskunou2012.

гетэрацыклі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гетэрацыклі́чны	гетэрацыклі́чная	гетэрацыклі́чнае	гетэрацыклі́чныя
Р.	гетэрацыклі́чнага	гетэрацыклі́чнай гетэрацыклі́чнае	гетэрацыклі́чнага	гетэрацыклі́чных
Д.	гетэрацыклі́чнаму	гетэрацыклі́чнай	гетэрацыклі́чнаму	гетэрацыклі́чным
В.	гетэрацыклі́чны (неадуш.) гетэрацыклі́чнага (адуш.)	гетэрацыклі́чную	гетэрацыклі́чнае	гетэрацыклі́чныя (неадуш.) гетэрацыклі́чных (адуш.)
Т.	гетэрацыклі́чным	гетэрацыклі́чнай гетэрацыклі́чнаю	гетэрацыклі́чным	гетэрацыклі́чнымі
М.	гетэрацыклі́чным	гетэрацыклі́чнай	гетэрацыклі́чным	гетэрацыклі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

гетэрацэрка́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гетэрацэрка́льны	гетэрацэрка́льная	гетэрацэрка́льнае	гетэрацэрка́льныя
Р.	гетэрацэрка́льнага	гетэрацэрка́льнай гетэрацэрка́льнае	гетэрацэрка́льнага	гетэрацэрка́льных
Д.	гетэрацэрка́льнаму	гетэрацэрка́льнай	гетэрацэрка́льнаму	гетэрацэрка́льным
В.	гетэрацэрка́льны (неадуш.) гетэрацэрка́льнага (адуш.)	гетэрацэрка́льную	гетэрацэрка́льнае	гетэрацэрка́льныя (неадуш.) гетэрацэрка́льных (адуш.)
Т.	гетэрацэрка́льным	гетэрацэрка́льнай гетэрацэрка́льнаю	гетэрацэрка́льным	гетэрацэрка́льнымі
М.	гетэрацэрка́льным	гетэрацэрка́льнай	гетэрацэрка́льным	гетэрацэрка́льных

Крыніцы: piskunou2012.

гетэраэпітаксія́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гетэраэпітаксія́льны	гетэраэпітаксія́льная	гетэраэпітаксія́льнае	гетэраэпітаксія́льныя
Р.	гетэраэпітаксія́льнага	гетэраэпітаксія́льнай гетэраэпітаксія́льнае	гетэраэпітаксія́льнага	гетэраэпітаксія́льных
Д.	гетэраэпітаксія́льнаму	гетэраэпітаксія́льнай	гетэраэпітаксія́льнаму	гетэраэпітаксія́льным
В.	гетэраэпітаксія́льны (неадуш.) гетэраэпітаксія́льнага (адуш.)	гетэраэпітаксія́льную	гетэраэпітаксія́льнае	гетэраэпітаксія́льныя (неадуш.) гетэраэпітаксія́льных (адуш.)
Т.	гетэраэпітаксія́льным	гетэраэпітаксія́льнай гетэраэпітаксія́льнаю	гетэраэпітаксія́льным	гетэраэпітаксія́льнымі
М.	гетэраэпітаксія́льным	гетэраэпітаксія́льнай	гетэраэпітаксія́льным	гетэраэпітаксія́льных

Крыніцы: piskunou2012.

гетэро́зіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гетэро́зіс	гетэро́зісы
Р.	гетэро́зісу	гетэро́зісаў
Д.	гетэро́зісу	гетэро́зісам
В.	гетэро́зіс	гетэро́зісы
Т.	гетэро́зісам	гетэро́зісамі
М.	гетэро́зісе	гетэро́зісах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

гетэро́зісны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гетэро́зісны	гетэро́зісная	гетэро́зіснае	гетэро́зісныя
Р.	гетэро́зіснага	гетэро́зіснай гетэро́зіснае	гетэро́зіснага	гетэро́зісных
Д.	гетэро́зіснаму	гетэро́зіснай	гетэро́зіснаму	гетэро́зісным
В.	гетэро́зісны (неадуш.) гетэро́зіснага (адуш.)	гетэро́зісную	гетэро́зіснае	гетэро́зісныя (неадуш.) гетэро́зісных (адуш.)
Т.	гетэро́зісным	гетэро́зіснай гетэро́зіснаю	гетэро́зісным	гетэро́зіснымі
М.	гетэро́зісным	гетэро́зіснай	гетэро́зісным	гетэро́зісных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

гетэро́зісты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гетэро́зісты	гетэро́зістая	гетэро́зістае	гетэро́зістыя
Р.	гетэро́зістага	гетэро́зістай гетэро́зістае	гетэро́зістага	гетэро́зістых
Д.	гетэро́зістаму	гетэро́зістай	гетэро́зістаму	гетэро́зістым
В.	гетэро́зісты (неадуш.) гетэро́зістага (адуш.)	гетэро́зістую	гетэро́зістае	гетэро́зістыя (неадуш.) гетэро́зістых (адуш.)
Т.	гетэро́зістым	гетэро́зістай гетэро́зістаю	гетэро́зістым	гетэро́зістымі
М.	гетэро́зістым	гетэро́зістай	гетэро́зістым	гетэро́зістых

Крыніцы: piskunou2012.

гетэро́нім

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гетэро́нім	гетэро́німы
Р.	гетэро́німа	гетэро́німаў
Д.	гетэро́німу	гетэро́німам
В.	гетэро́нім	гетэро́німы
Т.	гетэро́німам	гетэро́німамі
М.	гетэро́німе	гетэро́німах

Крыніцы: piskunou2012.

гетэры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	гетэры́зм
Р.	гетэры́зму
Д.	гетэры́зму
В.	гетэры́зм
Т.	гетэры́змам
М.	гетэры́зме

Крыніцы: piskunou2012.

гетэры́ст

‘член тайнага таварыства ў Грэцыі ў ХІХ ст.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гетэры́ст	гетэры́сты
Р.	гетэры́ста	гетэры́стаў
Д.	гетэры́сту	гетэры́стам
В.	гетэры́ста	гетэры́стаў
Т.	гетэры́стам	гетэры́стамі
М.	гетэры́сце	гетэры́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)