чо́ўнавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чо́ўнавы |
чо́ўнавая |
чо́ўнавае |
чо́ўнавыя |
Р. |
чо́ўнавага |
чо́ўнавай чо́ўнавае |
чо́ўнавага |
чо́ўнавых |
Д. |
чо́ўнаваму |
чо́ўнавай |
чо́ўнаваму |
чо́ўнавым |
В. |
чо́ўнавы (неадуш.) чо́ўнавага (адуш.) |
чо́ўнавую |
чо́ўнавае |
чо́ўнавыя (неадуш.) чо́ўнавых (адуш.) |
Т. |
чо́ўнавым |
чо́ўнавай чо́ўнаваю |
чо́ўнавым |
чо́ўнавымі |
М. |
чо́ўнавым |
чо́ўнавай |
чо́ўнавым |
чо́ўнавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чоўнападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чоўнападо́бны |
чоўнападо́бная |
чоўнападо́бнае |
чоўнападо́бныя |
Р. |
чоўнападо́бнага |
чоўнападо́бнай чоўнападо́бнае |
чоўнападо́бнага |
чоўнападо́бных |
Д. |
чоўнападо́бнаму |
чоўнападо́бнай |
чоўнападо́бнаму |
чоўнападо́бным |
В. |
чоўнападо́бны (неадуш.) чоўнападо́бнага (адуш.) |
чоўнападо́бную |
чоўнападо́бнае |
чоўнападо́бныя (неадуш.) чоўнападо́бных (адуш.) |
Т. |
чоўнападо́бным |
чоўнападо́бнай чоўнападо́бнаю |
чоўнападо́бным |
чоўнападо́бнымі |
М. |
чоўнападо́бным |
чоўнападо́бнай |
чоўнападо́бным |
чоўнападо́бных |
Іншыя варыянты:
чо́ўнападобны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чо́ўнападобны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чо́ўнападобны |
чо́ўнападобная |
чо́ўнападобнае |
чо́ўнападобныя |
Р. |
чо́ўнападобнага |
чо́ўнападобнай чо́ўнападобнае |
чо́ўнападобнага |
чо́ўнападобных |
Д. |
чо́ўнападобнаму |
чо́ўнападобнай |
чо́ўнападобнаму |
чо́ўнападобным |
В. |
чо́ўнападобны (неадуш.) |
чо́ўнападобную |
чо́ўнападобнае |
чо́ўнападобныя (неадуш.) |
Т. |
чо́ўнападобным |
чо́ўнападобнай чо́ўнападобнаю |
чо́ўнападобным |
чо́ўнападобнымі |
М. |
чо́ўнападобным |
чо́ўнападобнай |
чо́ўнападобным |
чо́ўнападобных |
Іншыя варыянты:
чоўнападо́бны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чо́ўнік |
чо́ўнікі |
Р. |
чо́ўніка |
чо́ўнікаў |
Д. |
чо́ўніку |
чо́ўнікам |
В. |
чо́ўнік |
чо́ўнікі |
Т. |
чо́ўнікам |
чо́ўнікамі |
М. |
чо́ўніку |
чо́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
чо́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чо́ха |
чо́хі |
Р. |
чо́хі |
чо́х |
Д. |
чо́се |
чо́хам |
В. |
чо́ху |
чо́хі |
Т. |
чо́хай чо́хаю |
чо́хамі |
М. |
чо́се |
чо́хах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
чо́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
чо́хканне |
Р. |
чо́хкання |
Д. |
чо́хканню |
В. |
чо́хканне |
Т. |
чо́хканнем |
М. |
чо́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
чо́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
чо́хкаю |
чо́хкаем |
2-я ас. |
чо́хкаеш |
чо́хкаеце |
3-я ас. |
чо́хкае |
чо́хкаюць |
Прошлы час |
м. |
чо́хкаў |
чо́хкалі |
ж. |
чо́хкала |
н. |
чо́хкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
чо́хкай |
чо́хкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
чо́хкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.