Verbum

анлайнавы слоўнік

чо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

чо́нкаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чо́нкаўскі	чо́нкаўская	чо́нкаўскае	чо́нкаўскія
Р.	чо́нкаўскага	чо́нкаўскай чо́нкаўскае	чо́нкаўскага	чо́нкаўскіх
Д.	чо́нкаўскаму	чо́нкаўскай	чо́нкаўскаму	чо́нкаўскім
В.	чо́нкаўскі (неадуш.) чо́нкаўскага (адуш.)	чо́нкаўскую	чо́нкаўскае	чо́нкаўскія (неадуш.) чо́нкаўскіх (адуш.)
Т.	чо́нкаўскім	чо́нкаўскай чо́нкаўскаю	чо́нкаўскім	чо́нкаўскімі
М.	чо́нкаўскім	чо́нкаўскай	чо́нкаўскім	чо́нкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чо́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы