чо́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чо́хканне | |
чо́хкання | |
чо́хканню | |
чо́хканне | |
чо́хканнем | |
чо́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
чо́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чо́хканне | |
чо́хкання | |
чо́хканню | |
чо́хканне | |
чо́хканнем | |
чо́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)