цяжкапрахо́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цяжкапрахо́днасць |
Р. |
цяжкапрахо́днасці |
Д. |
цяжкапрахо́днасці |
В. |
цяжкапрахо́днасць |
Т. |
цяжкапрахо́днасцю |
М. |
цяжкапрахо́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
цяжкапрахо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цяжкапрахо́дны |
цяжкапрахо́дная |
цяжкапрахо́днае |
цяжкапрахо́дныя |
Р. |
цяжкапрахо́днага |
цяжкапрахо́днай цяжкапрахо́днае |
цяжкапрахо́днага |
цяжкапрахо́дных |
Д. |
цяжкапрахо́днаму |
цяжкапрахо́днай |
цяжкапрахо́днаму |
цяжкапрахо́дным |
В. |
цяжкапрахо́дны (неадуш.) цяжкапрахо́днага (адуш.) |
цяжкапрахо́дную |
цяжкапрахо́днае |
цяжкапрахо́дныя (неадуш.) цяжкапрахо́дных (адуш.) |
Т. |
цяжкапрахо́дным |
цяжкапрахо́днай цяжкапрахо́днаю |
цяжкапрахо́дным |
цяжкапрахо́днымі |
М. |
цяжкапрахо́дным |
цяжкапрахо́днай |
цяжкапрахо́дным |
цяжкапрахо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цяжкара́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цяжкара́нены |
цяжкара́неная |
цяжкара́ненае |
цяжкара́неныя |
Р. |
цяжкара́ненага |
цяжкара́ненай цяжкара́ненае |
цяжкара́ненага |
цяжкара́неных |
Д. |
цяжкара́ненаму |
цяжкара́ненай |
цяжкара́ненаму |
цяжкара́неным |
В. |
цяжкара́нены (неадуш.) цяжкара́ненага (адуш.) |
цяжкара́неную |
цяжкара́ненае |
цяжкара́неныя (неадуш.) цяжкара́неных (адуш.) |
Т. |
цяжкара́неным |
цяжкара́ненай цяжкара́ненаю |
цяжкара́неным |
цяжкара́ненымі |
М. |
цяжкара́неным |
цяжкара́ненай |
цяжкара́неным |
цяжкара́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.