хмы́ліць
‘хітравата або злосна ўсміхацца (хмыліць губы); касіць вочы, прыціскаць вушы (пра каня і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хмы́лю | хмы́лім | |
| хмы́ліш | хмы́ліце | |
| хмы́ліць | хмы́ляць | |
| Прошлы час | ||
| хмы́ліў | хмы́лілі | |
| хмы́ліла | ||
| хмы́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| хмы́ль | хмы́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| хмы́лячы | ||
Крыніцы:
Хмы́лкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хмы́лкі | |
| Хмы́лак Хмы́лкаў |
|
| Хмы́лкам | |
| Хмы́лкі | |
| Хмы́лкамі | |
| Хмы́лках |
хмы́рыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хмы́руся | хмы́рымся | |
| хмы́рышся | хмы́рыцеся | |
| хмы́рыцца | хмы́рацца | |
| Прошлы час | ||
| хмы́рыўся | хмы́рыліся | |
| хмы́рылася | ||
| хмы́рылася | ||
| Загадны лад | ||
| хмы́рся | хмы́рцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| хмы́рачыся | ||
Крыніцы:
хмы́рыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хмы́ру | хмы́рым | |
| хмы́рыш | хмы́рыце | |
| хмы́рыць | хмы́раць | |
| Прошлы час | ||
| хмы́рыў | хмы́рылі | |
| хмы́рыла | ||
| хмы́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| хмы́р | хмы́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| хмы́рачы | ||
Крыніцы:
хмяле́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| хмяле́ю | хмяле́ем | |
| хмяле́еш | хмяле́еце | |
| хмяле́е | хмяле́юць | |
| Прошлы час | ||
| хмяле́ў | хмяле́лі | |
| хмяле́ла | ||
| хмяле́ла | ||
| Загадны лад | ||
| хмяле́й | хмяле́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| хмяле́ючы | ||
Крыніцы:
хмялё́вы
прыметнік, якасны
| хмялё́вы | хмялё́вая | хмялё́вае | хмялё́выя | |
| хмялё́вага | хмялё́вай хмялё́вае |
хмялё́вага | хмялё́вых | |
| хмялё́ваму | хмялё́вай | хмялё́ваму | хмялё́вым | |
| хмялё́вы ( хмялё́вага ( |
хмялё́вую | хмялё́вае | хмялё́выя ( хмялё́вых ( |
|
| хмялё́вым | хмялё́вай хмялё́ваю |
хмялё́вым | хмялё́вымі | |
| хмялё́вым | хмялё́вай | хмялё́вым | хмялё́вых | |
Крыніцы:
хмялё́вы
прыметнік, адносны
| хмялё́вы | хмялё́вая | хмялё́вае | хмялё́выя | |
| хмялё́вага | хмялё́вай хмялё́вае |
хмялё́вага | хмялё́вых | |
| хмялё́ваму | хмялё́вай | хмялё́ваму | хмялё́вым | |
| хмялё́вы ( хмялё́вага ( |
хмялё́вую | хмялё́вае | хмялё́выя ( хмялё́вых ( |
|
| хмялё́вым | хмялё́вай хмялё́ваю |
хмялё́вым | хмялё́вымі | |
| хмялё́вым | хмялё́вай | хмялё́вым | хмялё́вых | |
Крыніцы:
хмялё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хмялё́к | |
| хмяльку́ | |
| хмяльку́ | |
| хмялё́к | |
| хмялько́м | |
| хмяльку́ |
Крыніцы:
хмялё́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хмялё́ўка | |
| хмялё́ўкі | |
| хмялё́ўцы | |
| хмялё́ўку | |
| хмялё́ўкай хмялё́ўкаю |
|
| хмялё́ўцы |
Крыніцы:
Хмялё́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Хмялё́ўка | |
| Хмялё́ўкі | |
| Хмялё́ўцы | |
| Хмялё́ўку | |
| Хмялё́ўкай Хмялё́ўкаю |
|
| Хмялё́ўцы |