стуката́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стуката́нне |
стуката́нні |
Р. |
стуката́ння |
стуката́нняў |
Д. |
стуката́нню |
стуката́нням |
В. |
стуката́нне |
стуката́нні |
Т. |
стуката́ннем |
стуката́ннямі |
М. |
стуката́нні |
стуката́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
стуката́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
стукачу́ |
стуко́чам |
2-я ас. |
стуко́чаш |
стуко́чаце |
3-я ас. |
стуко́ча |
стуко́чуць |
Прошлы час |
м. |
стуката́ў |
стуката́лі |
ж. |
стуката́ла |
н. |
стуката́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
стукачы́ |
стукачы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
стуко́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стукатня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
стукатня́ |
Р. |
стукатні́ |
Д. |
стукатні́ |
В. |
стукатню́ |
Т. |
стукатнёй стукатнёю |
М. |
стукатні́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сту́каўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сту́каўка |
сту́каўкі |
Р. |
сту́каўкі |
сту́кавак |
Д. |
сту́каўцы |
сту́каўкам |
В. |
сту́каўку |
сту́каўкі |
Т. |
сту́каўкай сту́каўкаю |
сту́каўкамі |
М. |
сту́каўцы |
сту́каўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Сту́каўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сту́каўшчына |
Р. |
Сту́каўшчыны |
Д. |
Сту́каўшчыне |
В. |
Сту́каўшчыну |
Т. |
Сту́каўшчынай Сту́каўшчынаю |
М. |
Сту́каўшчыне |
стукаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стукаце́нне |
стукаце́нні |
Р. |
стукаце́ння |
стукаце́нняў |
Д. |
стукаце́нню |
стукаце́нням |
В. |
стукаце́нне |
стукаце́нні |
Т. |
стукаце́ннем |
стукаце́ннямі |
М. |
стукаце́нні |
стукаце́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
стукаце́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
стукачу́ |
стукаці́м |
2-я ас. |
стукаці́ш |
стукаціце́ |
3-я ас. |
стукаці́ць |
стукаця́ць |
Прошлы час |
м. |
стукаце́ў |
стукаце́лі |
ж. |
стукаце́ла |
н. |
стукаце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
стукаці́ |
стукаці́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Стука́цічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Стука́цічы |
Р. |
Стука́ціч Стука́цічаў |
Д. |
Стука́цічам |
В. |
Стука́цічы |
Т. |
Стука́цічамі |
М. |
Стука́цічах |