стуката́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
стуката́нне | стуката́нні | |
стуката́ння | стуката́нняў | |
стуката́нню | стуката́нням | |
стуката́нне | стуката́нні | |
стуката́ннем | стуката́ннямі | |
стуката́нні | стуката́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)