Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ла́ставічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́ставічы
Р. Ла́ставіч
Ла́ставічаў
Д. Ла́ставічам
В. Ла́ставічы
Т. Ла́ставічамі
М. Ла́ставічах

ла́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́ставы ла́ставая ла́ставае ла́ставыя
Р. ла́ставага ла́ставай
ла́ставае
ла́ставага ла́ставых
Д. ла́ставаму ла́ставай ла́ставаму ла́ставым
В. ла́ставы (неадуш.)
ла́ставага (адуш.)
ла́ставую ла́ставае ла́ставыя (неадуш.)
ла́ставых (адуш.)
Т. ла́ставым ла́ставай
ла́ставаю
ла́ставым ла́ставымі
М. ла́ставым ла́ставай ла́ставым ла́ставых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

ластано́гі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ластано́гі ластано́гая ластано́гае ластано́гія
Р. ластано́гага ластано́гай
ластано́гае
ластано́гага ластано́гіх
Д. ластано́гаму ластано́гай ластано́гаму ластано́гім
В. ластано́гі (неадуш.)
ластано́гага (адуш.)
ластано́гую ластано́гае ластано́гія (неадуш.)
ластано́гіх (адуш.)
Т. ластано́гім ластано́гай
ластано́гаю
ластано́гім ластано́гімі
М. ластано́гім ластано́гай ластано́гім ластано́гіх

Крыніцы: piskunou2012.

ластано́гія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ластано́гія
Р. ластано́гіх
Д. ластано́гім
В. ластано́гіх
Т. ластано́гімі
М. ластано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ластападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ластападо́бны ластападо́бная ластападо́бнае ластападо́бныя
Р. ластападо́бнага ластападо́бнай
ластападо́бнае
ластападо́бнага ластападо́бных
Д. ластападо́бнаму ластападо́бнай ластападо́бнаму ластападо́бным
В. ластападо́бны (неадуш.)
ластападо́бнага (адуш.)
ластападо́бную ластападо́бнае ластападо́бныя (неадуш.)
ластападо́бных (адуш.)
Т. ластападо́бным ластападо́бнай
ластападо́бнаю
ластападо́бным ластападо́бнымі
М. ластападо́бным ластападо́бнай ластападо́бным ластападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

ла́стаўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́стаўка ла́стаўкі
Р. ла́стаўкі ла́ставак
Д. ла́стаўцы ла́стаўкам
В. ла́стаўку ла́ставак
Т. ла́стаўкай
ла́стаўкаю
ла́стаўкамі
М. ла́стаўцы ла́стаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ла́стаўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́стаўкі
Р. Ла́ставак
Д. Ла́стаўкам
В. Ла́стаўкі
Т. Ла́стаўкамі
М. Ла́стаўках

ла́стаўневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́стаўневы ла́стаўневая ла́стаўневае ла́стаўневыя
Р. ла́стаўневага ла́стаўневай
ла́стаўневае
ла́стаўневага ла́стаўневых
Д. ла́стаўневаму ла́стаўневай ла́стаўневаму ла́стаўневым
В. ла́стаўневы (неадуш.)
ла́стаўневага (адуш.)
ла́стаўневую ла́стаўневае ла́стаўневыя (неадуш.)
ла́стаўневых (адуш.)
Т. ла́стаўневым ла́стаўневай
ла́стаўневаю
ла́стаўневым ла́стаўневымі
М. ла́стаўневым ла́стаўневай ла́стаўневым ла́стаўневых

Крыніцы: piskunou2012.

ла́стаўневыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ла́стаўневыя
Р. ла́стаўневых
Д. ла́стаўневым
В. ла́стаўневыя
Т. ла́стаўневымі
М. ла́стаўневых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ла́стаўчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́стаўчын ла́стаўчына ла́стаўчына ла́стаўчыны
Р. ла́стаўчынага ла́стаўчынай
ла́стаўчынае
ла́стаўчынага ла́стаўчыных
Д. ла́стаўчынаму ла́стаўчынай ла́стаўчынаму ла́стаўчыным
В. ла́стаўчын (неадуш.)
ла́стаўчынага (адуш.)
ла́стаўчыну ла́стаўчына ла́стаўчыны (неадуш.)
ла́стаўчыных (адуш.)
Т. ла́стаўчыным ла́стаўчынай
ла́стаўчынаю
ла́стаўчыным ла́стаўчынымі
М. ла́стаўчыным ла́стаўчынай ла́стаўчыным ла́стаўчыных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.