Verbum

анлайнавы слоўнік

кно́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кно́тавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кно́тавы	кно́тавая	кно́тавае	кно́тавыя
Р.	кно́тавага	кно́тавай кно́тавае	кно́тавага	кно́тавых
Д.	кно́таваму	кно́тавай	кно́таваму	кно́тавым
В.	кно́тавы (неадуш.) кно́тавага (адуш.)	кно́тавую	кно́тавае	кно́тавыя (неадуш.) кно́тавых (адуш.)
Т.	кно́тавым	кно́тавай кно́таваю	кно́тавым	кно́тавымі
М.	кно́тавым	кно́тавай	кно́тавым	кно́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кно́таўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

кно́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Кну́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

кны́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кны́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

кны́хаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Кнышы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Кнышэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы