кны́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кны́р кныры́
Р. кныра́ кныро́ў
Д. кныру́ кныра́м
В. кныра́ кныро́ў
Т. кныро́м кныра́мі
М. кныры́ кныра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)