кны́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кны́р | кныры́ | |
| кныра́ | кныро́ў | |
| кныру́ | кныра́м | |
| кныра́ | кныро́ў | |
| кныро́м | кныра́мі | |
| кныры́ | кныра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)