блакава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блакава́льнік |
блакава́льнікі |
| Р. |
блакава́льніка |
блакава́льнікаў |
| Д. |
блакава́льніку |
блакава́льнікам |
| В. |
блакава́льнік |
блакава́льнікі |
| Т. |
блакава́льнікам |
блакава́льнікамі |
| М. |
блакава́льніку |
блакава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
блакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блакава́нне |
блакава́нні |
| Р. |
блакава́ння |
блакава́нняў |
| Д. |
блакава́нню |
блакава́нням |
| В. |
блакава́нне |
блакава́нні |
| Т. |
блакава́ннем |
блакава́ннямі |
| М. |
блакава́нні |
блакава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
блакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блакава́ны |
блакава́ная |
блакава́нае |
блакава́ныя |
| Р. |
блакава́нага |
блакава́най блакава́нае |
блакава́нага |
блакава́ных |
| Д. |
блакава́наму |
блакава́най |
блакава́наму |
блакава́ным |
| В. |
блакава́ны (неадуш.) блакава́нага (адуш.) |
блакава́ную |
блакава́нае |
блакава́ныя (неадуш.) блакава́ных (адуш.) |
| Т. |
блакава́ным |
блакава́най блакава́наю |
блакава́ным |
блакава́нымі |
| М. |
блакава́ным |
блакава́най |
блакава́ным |
блакава́ных |
Кароткая форма: блакава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
блакава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
блакава́ны |
блакава́ная |
блакава́нае |
блакава́ныя |
| Р. |
блакава́нага |
блакава́най блакава́нае |
блакава́нага |
блакава́ных |
| Д. |
блакава́наму |
блакава́най |
блакава́наму |
блакава́ным |
| В. |
блакава́ны (неадуш.) блакава́нага (адуш.) |
блакава́ную |
блакава́нае |
блакава́ныя (неадуш.) блакава́ных (адуш.) |
| Т. |
блакава́ным |
блакава́най блакава́наю |
блакава́ным |
блакава́нымі |
| М. |
блакава́ным |
блакава́най |
блакава́ным |
блакава́ных |
Кароткая форма: блакава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
блакава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
блаку́ю |
блаку́ем |
| 2-я ас. |
блаку́еш |
блаку́еце |
| 3-я ас. |
блаку́е |
блаку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
блакава́ў |
блакава́лі |
| ж. |
блакава́ла |
| н. |
блакава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
блаку́й |
блаку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
блаку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
блака́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блака́да |
блака́ды |
| Р. |
блака́ды |
блака́д |
| Д. |
блака́дзе |
блака́дам |
| В. |
блака́ду |
блака́ды |
| Т. |
блака́дай блака́даю |
блака́дамі |
| М. |
блака́дзе |
блака́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
блакадатэрапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
блакадатэрапі́я |
| Р. |
блакадатэрапі́і |
| Д. |
блакадатэрапі́і |
| В. |
блакадатэрапі́ю |
| Т. |
блакадатэрапі́яй блакадатэрапі́яю |
| М. |
блакадатэрапі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
блака́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блака́днік |
блака́днікі |
| Р. |
блака́дніка |
блака́днікаў |
| Д. |
блака́дніку |
блака́днікам |
| В. |
блака́дніка |
блака́днікаў |
| Т. |
блака́днікам |
блака́днікамі |
| М. |
блака́дніку |
блака́дніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.