блакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
блакава́нне | блакава́нні | |
блакава́ння | блакава́нняў | |
блакава́нню | блакава́нням | |
блакава́нне | блакава́нні | |
блакава́ннем | блакава́ннямі | |
блакава́нні | блакава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)