гу́хаць
‘ствараць моцныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гу́хаю |
гу́хаем |
| 2-я ас. |
гу́хаеш |
гу́хаеце |
| 3-я ас. |
гу́хае |
гу́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
гу́хаў |
гу́халі |
| ж. |
гу́хала |
| н. |
гу́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гу́хай |
гу́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гу́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гу́хканне |
| Р. |
гу́хкання |
| Д. |
гу́хканню |
| В. |
гу́хканне |
| Т. |
гу́хканнем |
| М. |
гу́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́хкаць
‘ствараць моцныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гу́хкаю |
гу́хкаем |
| 2-я ас. |
гу́хкаеш |
гу́хкаеце |
| 3-я ас. |
гу́хкае |
гу́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
гу́хкаў |
гу́хкалі |
| ж. |
гу́хкала |
| н. |
гу́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гу́хкай |
гу́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гу́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́хнуць
‘аднакратны дзеяслоў да гухкаць і гукаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гу́хну |
гу́хнем |
| 2-я ас. |
гу́хнеш |
гу́хнеце |
| 3-я ас. |
гу́хне |
гу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
гу́хнуў |
гу́хнулі |
| ж. |
гу́хнула |
| н. |
гу́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гу́хні |
гу́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
гу́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гуці́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гуці́шкі |
| Р. |
Гуці́шак Гуці́шкаў |
| Д. |
Гуці́шкам |
| В. |
Гуці́шкі |
| Т. |
Гуці́шкамі |
| М. |
Гуці́шках |
Гуці́шча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гуці́шча |
| Р. |
Гуці́шча |
| Д. |
Гуці́шчу |
| В. |
Гуці́шча |
| Т. |
Гуці́шчам |
| М. |
Гуці́шчы |
Гуцкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гуцкі́ |
| Р. |
Гуцко́ў |
| Д. |
Гуцка́м |
| В. |
Гуцкі́ |
| Т. |
Гуцка́мі |
| М. |
Гуцка́х |
гуцу́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гуцу́л |
гуцу́лы |
| Р. |
гуцу́ла |
гуцу́лаў |
| Д. |
гуцу́лу |
гуцу́лам |
| В. |
гуцу́ла |
гуцу́лаў |
| Т. |
гуцу́лам |
гуцу́ламі |
| М. |
гуцу́ле |
гуцу́лах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
гуцу́лачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гуцу́лачка |
гуцу́лачкі |
| Р. |
гуцу́лачкі |
гуцу́лачак |
| Д. |
гуцу́лачцы |
гуцу́лачкам |
| В. |
гуцу́лачку |
гуцу́лачак |
| Т. |
гуцу́лачкай гуцу́лачкаю |
гуцу́лачкамі |
| М. |
гуцу́лачцы |
гуцу́лачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гуцу́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гуцу́лка |
гуцу́лкі |
| Р. |
гуцу́лкі |
гуцу́лак |
| Д. |
гуцу́лцы |
гуцу́лкам |
| В. |
гуцу́лку |
гуцу́лак |
| Т. |
гуцу́лкай гуцу́лкаю |
гуцу́лкамі |
| М. |
гуцу́лцы |
гуцу́лках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.