гу́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гу́хканне | |
гу́хкання | |
гу́хканню | |
гу́хканне | |
гу́хканнем | |
гу́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гу́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гу́хканне | |
гу́хкання | |
гу́хканню | |
гу́хканне | |
гу́хканнем | |
гу́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)