прыгно́біць
‘прынізіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгно́блю |
прыгно́бім |
| 2-я ас. |
прыгно́біш |
прыгно́біце |
| 3-я ас. |
прыгно́біць |
прыгно́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгно́біў |
прыгно́білі |
| ж. |
прыгно́біла |
| н. |
прыгно́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгно́б |
прыгно́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыгно́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыгно́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгно́блены |
прыгно́бленая |
прыгно́бленае |
прыгно́бленыя |
| Р. |
прыгно́бленага |
прыгно́бленай прыгно́бленае |
прыгно́бленага |
прыгно́бленых |
| Д. |
прыгно́бленаму |
прыгно́бленай |
прыгно́бленаму |
прыгно́бленым |
| В. |
прыгно́блены (неадуш.) прыгно́бленага (адуш.) |
прыгно́бленую |
прыгно́бленае |
прыгно́бленыя (неадуш.) прыгно́бленых (адуш.) |
| Т. |
прыгно́бленым |
прыгно́бленай прыгно́бленаю |
прыгно́бленым |
прыгно́бленымі |
| М. |
прыгно́бленым |
прыгно́бленай |
прыгно́бленым |
прыгно́бленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыгно́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгно́ены |
прыгно́еная |
прыгно́енае |
прыгно́еныя |
| Р. |
прыгно́енага |
прыгно́енай прыгно́енае |
прыгно́енага |
прыгно́еных |
| Д. |
прыгно́енаму |
прыгно́енай |
прыгно́енаму |
прыгно́еным |
| В. |
прыгно́ены (неадуш.) прыгно́енага (адуш.) |
прыгно́еную |
прыгно́енае |
прыгно́еныя (неадуш.) прыгно́еных (адуш.) |
| Т. |
прыгно́еным |
прыгно́енай прыгно́енаю |
прыгно́еным |
прыгно́енымі |
| М. |
прыгно́еным |
прыгно́енай |
прыгно́еным |
прыгно́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгно́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгно́ены |
прыгно́еная |
прыгно́енае |
прыгно́еныя |
| Р. |
прыгно́енага |
прыгно́енай прыгно́енае |
прыгно́енага |
прыгно́еных |
| Д. |
прыгно́енаму |
прыгно́енай |
прыгно́енаму |
прыгно́еным |
| В. |
прыгно́ены (неадуш.) прыгно́енага (адуш.) |
прыгно́еную |
прыгно́енае |
прыгно́еныя (неадуш.) прыгно́еных (адуш.) |
| Т. |
прыгно́еным |
прыгно́енай прыгно́енаю |
прыгно́еным |
прыгно́енымі |
| М. |
прыгно́еным |
прыгно́енай |
прыгно́еным |
прыгно́еных |
Кароткая форма: прыгно́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгно́йваць
‘дрэнна захоўваючы што-небудзь, даваць падгнісці, трохі згнойваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгно́йваю |
прыгно́йваем |
| 2-я ас. |
прыгно́йваеш |
прыгно́йваеце |
| 3-я ас. |
прыгно́йвае |
прыгно́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгно́йваў |
прыгно́йвалі |
| ж. |
прыгно́йвала |
| н. |
прыгно́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгно́йвай |
прыгно́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыгно́йваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыгну́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгну́ты |
прыгну́тая |
прыгну́тае |
прыгну́тыя |
| Р. |
прыгну́тага |
прыгну́тай прыгну́тае |
прыгну́тага |
прыгну́тых |
| Д. |
прыгну́таму |
прыгну́тай |
прыгну́таму |
прыгну́тым |
| В. |
прыгну́ты (неадуш.) прыгну́тага (адуш.) |
прыгну́тую |
прыгну́тае |
прыгну́тыя (неадуш.) прыгну́тых (адуш.) |
| Т. |
прыгну́тым |
прыгну́тай прыгну́таю |
прыгну́тым |
прыгну́тымі |
| М. |
прыгну́тым |
прыгну́тай |
прыгну́тым |
прыгну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгну́ты |
прыгну́тая |
прыгну́тае |
прыгну́тыя |
| Р. |
прыгну́тага |
прыгну́тай прыгну́тае |
прыгну́тага |
прыгну́тых |
| Д. |
прыгну́таму |
прыгну́тай |
прыгну́таму |
прыгну́тым |
| В. |
прыгну́ты (неадуш.) прыгну́тага (адуш.) |
прыгну́тую |
прыгну́тае |
прыгну́тыя (неадуш.) прыгну́тых (адуш.) |
| Т. |
прыгну́тым |
прыгну́тай прыгну́таю |
прыгну́тым |
прыгну́тымі |
| М. |
прыгну́тым |
прыгну́тай |
прыгну́тым |
прыгну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгну́ты |
прыгну́тая |
прыгну́тае |
прыгну́тыя |
| Р. |
прыгну́тага |
прыгну́тай прыгну́тае |
прыгну́тага |
прыгну́тых |
| Д. |
прыгну́таму |
прыгну́тай |
прыгну́таму |
прыгну́тым |
| В. |
прыгну́ты (неадуш.) прыгну́тага (адуш.) |
прыгну́тую |
прыгну́тае |
прыгну́тыя (неадуш.) прыгну́тых (адуш.) |
| Т. |
прыгну́тым |
прыгну́тай прыгну́таю |
прыгну́тым |
прыгну́тымі |
| М. |
прыгну́тым |
прыгну́тай |
прыгну́тым |
прыгну́тых |
Кароткая форма: прыгну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгну́ся |
прыгнё́мся |
| 2-я ас. |
прыгне́шся |
прыгняце́ся |
| 3-я ас. |
прыгне́цца |
прыгну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
прыгну́ўся |
прыгну́ліся |
| ж. |
прыгну́лася |
| н. |
прыгну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгні́ся |
прыгні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыгну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.