прыгно́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгно́ены прыгно́еная прыгно́енае прыгно́еныя
Р. прыгно́енага прыгно́енай
прыгно́енае		 прыгно́енага прыгно́еных
Д. прыгно́енаму прыгно́енай прыгно́енаму прыгно́еным
В. прыгно́ены (неадуш.)
прыгно́енага (адуш.)		 прыгно́еную прыгно́енае прыгно́еныя (неадуш.)
прыгно́еных (адуш.)
Т. прыгно́еным прыгно́енай
прыгно́енаю		 прыгно́еным прыгно́енымі
М. прыгно́еным прыгно́енай прыгно́еным прыгно́еных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)