Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

мостаатра́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мостаатра́д мостаатра́ды
Р. мостаатра́да мостаатра́даў
Д. мостаатра́ду мостаатра́дам
В. мостаатра́д мостаатра́ды
Т. мостаатра́дам мостаатра́дамі
М. мостаатра́дзе мостаатра́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мостабу́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мостабу́д
Р. мостабу́да
Д. мостабу́ду
В. мостабу́д
Т. мостабу́дам
М. мостабу́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

мостабудава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мостабудава́нне
Р. мостабудава́ння
Д. мостабудава́нню
В. мостабудава́нне
Т. мостабудава́ннем
М. мостабудава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мостабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мостабудаўні́к мостабудаўнікі́
Р. мостабудаўніка́ мостабудаўніко́ў
Д. мостабудаўніку́ мостабудаўніка́м
В. мостабудаўніка́ мостабудаўніко́ў
Т. мостабудаўніко́м мостабудаўніка́мі
М. мостабудаўніку́ мостабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мостабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мостабудаўні́чы мостабудаўні́чая мостабудаўні́чае мостабудаўні́чыя
Р. мостабудаўні́чага мостабудаўні́чай
мостабудаўні́чае		 мостабудаўні́чага мостабудаўні́чых
Д. мостабудаўні́чаму мостабудаўні́чай мостабудаўні́чаму мостабудаўні́чым
В. мостабудаўні́чы (неадуш.)
мостабудаўні́чага (адуш.)		 мостабудаўні́чую мостабудаўні́чае мостабудаўні́чыя (неадуш.)
мостабудаўні́чых (адуш.)
Т. мостабудаўні́чым мостабудаўні́чай
мостабудаўні́чаю		 мостабудаўні́чым мостабудаўні́чымі
М. мостабудаўні́чым мостабудаўні́чай мостабудаўні́чым мостабудаўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мо́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́ставы мо́ставая мо́ставае мо́ставыя
Р. мо́ставага мо́ставай
мо́ставае		 мо́ставага мо́ставых
Д. мо́ставаму мо́ставай мо́ставаму мо́ставым
В. мо́ставы (неадуш.)
мо́ставага (адуш.)		 мо́ставую мо́ставае мо́ставыя (неадуш.)
мо́ставых (адуш.)
Т. мо́ставым мо́ставай
мо́ставаю		 мо́ставым мо́ставымі
М. мо́ставым мо́ставай мо́ставым мо́ставых

Крыніцы: piskunou2012.

мостаўкла́дчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мостаўкла́дчык мостаўкла́дчыкі
Р. мостаўкла́дчыка мостаўкла́дчыкаў
Д. мостаўкла́дчыку мостаўкла́дчыкам
В. мостаўкла́дчык мостаўкла́дчыкі
Т. мостаўкла́дчыкам мостаўкла́дчыкамі
М. мостаўкла́дчыку мостаўкла́дчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Мо́сткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мо́сткі
Р. Мо́сткаў
Д. Мо́сткам
В. Мо́сткі
Т. Мо́сткамі
М. Мо́стках

мо́сцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́сцік мо́сцікі
Р. мо́сціка мо́сцікаў
Д. мо́сціку мо́сцікам
В. мо́сцік мо́сцікі
Т. мо́сцікам мо́сцікамі
М. мо́сціку мо́сціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́сцікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́сцікавы мо́сцікавая мо́сцікавае мо́сцікавыя
Р. мо́сцікавага мо́сцікавай
мо́сцікавае		 мо́сцікавага мо́сцікавых
Д. мо́сцікаваму мо́сцікавай мо́сцікаваму мо́сцікавым
В. мо́сцікавы (неадуш.)
мо́сцікавага (адуш.)		 мо́сцікавую мо́сцікавае мо́сцікавыя (неадуш.)
мо́сцікавых (адуш.)
Т. мо́сцікавым мо́сцікавай
мо́сцікаваю		 мо́сцікавым мо́сцікавымі
М. мо́сцікавым мо́сцікавай мо́сцікавым мо́сцікавых

Крыніцы: piskunou2012.