мостабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мостабудаўні́к мостабудаўнікі́
Р. мостабудаўніка́ мостабудаўніко́ў
Д. мостабудаўніку́ мостабудаўніка́м
В. мостабудаўніка́ мостабудаўніко́ў
Т. мостабудаўніко́м мостабудаўніка́мі
М. мостабудаўніку́ мостабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)