скаштава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скаштава́ны |
скаштава́ная |
скаштава́нае |
скаштава́ныя |
| Р. |
скаштава́нага |
скаштава́най
скаштава́нае |
скаштава́нага |
скаштава́ных |
| Д. |
скаштава́наму |
скаштава́най |
скаштава́наму |
скаштава́ным |
| В. |
скаштава́ны (неадуш.)
скаштава́нага (адуш.) |
скаштава́ную |
скаштава́нае |
скаштава́ныя (неадуш.)
скаштава́ных (адуш.) |
| Т. |
скаштава́ным |
скаштава́най
скаштава́наю |
скаштава́ным |
скаштава́нымі |
| М. |
скаштава́ным |
скаштава́най |
скаштава́ным |
скаштава́ных |
Кароткая форма: скаштава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
скаштава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скашту́ю |
скашту́ем |
| 2-я ас. |
скашту́еш |
скашту́еце |
| 3-я ас. |
скашту́е |
скашту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
скаштава́ў |
скаштава́лі |
| ж. |
скаштава́ла |
| н. |
скаштава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
скашту́й |
скашту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
скаштава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сква́йр
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сква́йр |
сква́йры |
| Р. |
сква́йра |
сква́йраў |
| Д. |
сква́йру |
сква́йрам |
| В. |
сква́йра |
сква́йраў |
| Т. |
сква́йрам |
сква́йрамі |
| М. |
сква́йру |
сква́йрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сквалы́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сквалы́га |
сквалы́гі |
| Р. |
сквалы́гі |
сквалы́г |
| Д. |
сквалы́зе |
сквалы́гам |
| В. |
сквалы́гу |
сквалы́г |
| Т. |
сквалы́гай
сквалы́гаю |
сквалы́гамі |
| М. |
сквалы́зе |
сквалы́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
сквалы́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сквалы́га |
сквалы́гі |
| Р. |
сквалы́гі |
сквалы́г |
| Д. |
сквалы́гу |
сквалы́гам |
| В. |
сквалы́гу |
сквалы́г |
| Т. |
сквалы́гам |
сквалы́гамі |
| М. |
сквалы́гу |
сквалы́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
сквалы́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сквалы́жнік |
сквалы́жнікі |
| Р. |
сквалы́жніка |
сквалы́жнікаў |
| Д. |
сквалы́жніку |
сквалы́жнікам |
| В. |
сквалы́жніка |
сквалы́жнікаў |
| Т. |
сквалы́жнікам |
сквалы́жнікамі |
| М. |
сквалы́жніку |
сквалы́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сквалы́жнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сквалы́жнічаю |
сквалы́жнічаем |
| 2-я ас. |
сквалы́жнічаеш |
сквалы́жнічаеце |
| 3-я ас. |
сквалы́жнічае |
сквалы́жнічаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сквалы́жнічаў |
сквалы́жнічалі |
| ж. |
сквалы́жнічала |
| н. |
сквалы́жнічала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
сквалы́жнічай |
сквалы́жнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
сквалы́жнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сква́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сква́п |
| Р. |
сква́пу |
| Д. |
сква́пу |
| В. |
сква́п |
| Т. |
сква́пам |
| М. |
сква́пе |
Крыніцы:
piskunou2012.