Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

мо́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́раны мо́раная мо́ранае мо́раныя
Р. мо́ранага мо́ранай
мо́ранае		 мо́ранага мо́раных
Д. мо́ранаму мо́ранай мо́ранаму мо́раным
В. мо́раны (неадуш.)
мо́ранага (адуш.)		 мо́раную мо́ранае мо́раныя (неадуш.)
мо́раных (адуш.)
Т. мо́раным мо́ранай
мо́ранаю		 мо́раным мо́ранымі
М. мо́раным мо́ранай мо́раным мо́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мо́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́раны мо́раная мо́ранае мо́раныя
Р. мо́ранага мо́ранай
мо́ранае		 мо́ранага мо́раных
Д. мо́ранаму мо́ранай мо́ранаму мо́раным
В. мо́раны (неадуш.)
мо́ранага (адуш.)		 мо́раную мо́ранае мо́раныя (неадуш.)
мо́раных (адуш.)
Т. мо́раным мо́ранай
мо́ранаю		 мо́раным мо́ранымі
М. мо́раным мо́ранай мо́раным мо́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мо́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́раны мо́раная мо́ранае мо́раныя
Р. мо́ранага мо́ранай
мо́ранае		 мо́ранага мо́раных
Д. мо́ранаму мо́ранай мо́ранаму мо́раным
В. мо́раны (неадуш.)
мо́ранага (адуш.)		 мо́раную мо́ранае мо́раныя (неадуш.)
мо́раных (адуш.)
Т. мо́раным мо́ранай
мо́ранаю		 мо́раным мо́ранымі
М. мо́раным мо́ранай мо́раным мо́раных

Кароткая форма: мо́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

морапраду́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. морапраду́кт морапраду́кты
Р. морапраду́кту морапраду́ктаў
Д. морапраду́кту морапраду́ктам
В. морапраду́кт морапраду́кты
Т. морапраду́ктам морапраду́ктамі
М. морапраду́кце морапраду́ктах

Крыніцы: piskunou2012.

моратрасе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. моратрасе́нне моратрасе́нні
Р. моратрасе́ння моратрасе́нняў
Д. моратрасе́нню моратрасе́нням
В. моратрасе́нне моратрасе́нні
Т. моратрасе́ннем моратрасе́ннямі
М. моратрасе́нні моратрасе́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Мо́раўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мо́раўшчына
Р. Мо́раўшчыны
Д. Мо́раўшчыне
В. Мо́раўшчыну
Т. Мо́раўшчынай
Мо́раўшчынаю
М. Мо́раўшчыне

мо́рацкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́рацкі мо́рацкая мо́рацкае мо́рацкія
Р. мо́рацкага мо́рацкай
мо́рацкае		 мо́рацкага мо́рацкіх
Д. мо́рацкаму мо́рацкай мо́рацкаму мо́рацкім
В. мо́рацкі (неадуш.)
мо́рацкага (адуш.)		 мо́рацкую мо́рацкае мо́рацкія (неадуш.)
мо́рацкіх (адуш.)
Т. мо́рацкім мо́рацкай
мо́рацкаю		 мо́рацкім мо́рацкімі
М. мо́рацкім мо́рацкай мо́рацкім мо́рацкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Мо́рач

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Мо́рач
Р. Мо́рачы
Д. Мо́рачы
В. Мо́рач
Т. Мо́раччу
М. Мо́рачы

мо́рг

‘мера зямлі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́рг маргі́
Р. мо́рга марго́ў
Д. мо́ргу марга́м
В. мо́рг маргі́
Т. мо́ргам марга́мі
М. мо́ргу марга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

мо́рг

‘трупярня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́рг мо́ргі
Р. мо́рга мо́ргаў
Д. мо́ргу мо́ргам
В. мо́рг мо́ргі
Т. мо́ргам мо́ргамі
М. мо́ргу мо́ргах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.