моратрасе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. моратрасе́нне моратрасе́нні
Р. моратрасе́ння моратрасе́нняў
Д. моратрасе́нню моратрасе́нням
В. моратрасе́нне моратрасе́нні
Т. моратрасе́ннем моратрасе́ннямі
М. моратрасе́нні моратрасе́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)